Sprawa T-124/17: Skarga wniesiona w dniu 22 lutego 2017 r. - Enosi Syntaxiouchon Tameiou Asfaliseon Michanikon kai Ergolipton Dimosion Ergon/EBC.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2017.151.37

Akt nieoceniany

Wersja od: 15 maja 2017 r.

Skarga wniesiona w dniu 22 lutego 2017 r. - Enosi Syntaxiouchon Tameiou Asfaliseon Michanikon kai Ergolipton Dimosion Ergon/EBC

(Sprawa T-124/17)

Język postępowania: grecki

(2017/C 151/48)

(Dz.U.UE C z dnia 15 maja 2017 r.)

Strony

Strona skarżąca: Enosi Syntaxiouchon Tameiou Asfaliseon Michanikon kai Ergolipton Dimosion Ergon (Ateny, Grecja) (przedstawiciel: adwokat P.I. Miliarakis)

Strona pozwana: Europejski Bank Centralny

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- uznanie niniejszej skargi za dopuszczalną;

- zasądzenie od Europejskiego Banku Centralnego (EBC) zapłaty na rzecz obecnej instytucji zabezpieczenia społecznego EFKA na rachunek sekcji/podsekcji TSMEDE (Inżynierowie i wykonawcy robót publicznych) kwoty:

a) 1 606 539 086,28 EUR w odniesieniu do wartości nominalnej wspólnego kapitału dawnej ETAA (kasy pracowników niezależnych) i

b) 84 285 086,36 EUR z tytułu obligacji wraz z odsetkami ustawowymi od dnia złożenia niniejszej skargi do dnia zapłaty (ewentualnie, nakazanie EBC zapłaty kwoty odszkodowania wskazanej w zażądanej opinii biegłego);

- zarządzenie przedstawienia, zgodnie z przepisami regulaminu postępowania przed Sądem, opinii biegłego w celu ustalenia dokładnej kwoty szkody, jaką ponieśli członkowie strony skarżącej, a w każdym razie sekcja/podsekcja TSMEDE, dawniej ETAA, a obecnie EFKA;

- nakazanie pozwanemu przedłożenia bądź ujawnienia jego porozumienia z dnia 15 lutego 2012 r. z Republiką Grecką; i

- obciążenie EBC kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi następujące zarzuty.

1. W niniejszej skardze strona skarżąca powołuje się na odpowiedzialność pozaumowną EBC, gdyż wobec instytucji zabezpieczenia społecznego jako instytucji finansowej nie miał zastosowania Private Sector Involvement (PSI), lecz Official Sector Involvement (OSI).

2. W niniejszej skardze zostaje podkreślony związek Banku Grecji, jako członka Europejskiego Systemu Banków Centralnych (ESBC), z EBC i w związku z tym związek przyczynowy dotyczący stosowania OSI przez Bank Grecji i odpowiedzialności EBC z tytułu zaniechania, jako że dopuścił on do stosowania OSI przez członka ESBC. Ponadto w niniejszej skardze strona skarżąca powołuje się na odpowiedzialność EBC za funkcjonowanie Collective Action Clauses (CAC) ze szkodą dla instytucji zabezpieczenia społecznego.

3. W niniejszej skardze strona skarżąca twierdzi, że należy pociągnąć EBC do odpowiedzialności pozaumownej, gdyż nie uchylił w odpowiednim czasie, a w każdym razie ze skutkiem od dnia 21 lipca 2011 r. (ewentualnie ze skutkiem od dnia 26 października 2011 r.), decyzji z dnia 6 maja 2010 r. (EBC 2010/3-2010/268/UE), w której zagwarantował on w szczególności "niezależnie od jakiejkolwiek zewnętrznej oceny zdolności kredytowej" (chodzi tu o agencje ratingowe Standard & Poor's, Fitch i Moody's) ważność obligacji greckich. Z ogromnym opóźnieniem, czyli w dniu 27 lutego 2012 r., EBC uchylił decyzję z dnia 6 maja 2010 r. decyzją (EBC) 2012/133/UΕ. Wobec tego przez długi okres EBC - poprzez swoje zaniechanie - umocnił uzasadnione oczekiwania co do obligacji greckich.

4. W niniejszej skardze strona skarżąca podkreśla okoliczność, że z uwagi na OSI EBC wykluczył się z restrukturyzacji greckiego długu publicznego, tak jak wskutek jego interwencji zostały wykluczone także krajowe banki centralne. Takie wykluczenie narusza jednak zasadę równego traktowania.

5. W niniejszej skardze strona skarżąca utrzymuje, że państwo członkowskie Unii Europejskiej, a zwłaszcza strefy euro, nie może dokonać z własnej woli za pomocą krajowego porządku prawnego (parlament - rada ministrów - decyzje ministerialne) jednostronnej restrukturyzacji swojego długu publicznego bez zezwolenia EBC lub przynajmniej jego milczącej zgody, w przeciwnym razie mógłby nastąpić chaos finansowy. W niniejszym przypadku istnieje milcząca zgoda EBC, w związku z czym należy pociągnąć go do odpowiedzialności pozaumownej za szkody w wysokości 53,3 %, która to wysokość narusza samą istotę prawa własności. Zdaniem strony skarżącej występują: związek przyczynowy w odniesieniu do odpowiedzialności EBC z powodu zaniechania za szkody, o których mowa, zawinione zachowanie jego organów i jego odpowiedzialność pozaumowna.