Sprawa T-116/20: Skarga wniesiona w dniu 20 lutego 2020 r. - Societa agricola Vivai Maiorana i in. / Komisja.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2020.129.19

Akt nienormatywny

Wersja od: 20 kwietnia 2020 r.

Skarga wniesiona w dniu 20 lutego 2020 r. - Società agricola Vivai Maiorana i in. / Komisja

(Sprawa T-116/20)

Język postępowania: wioski

(2020/C 129/24)

(Dz.U.UE C z dnia 20 kwietnia 2020 r.)

Strony

Strona skarżąca: Società agricola Vivai Maiorana Ss (Curinga, Włochy), Confederazione Italiana Agricoltori - CIA (Rzym, Włochy), MIVA - Moltiplicatori Italiani Viticoli Associati (Faenza, Włochy) (przedstawiciele: E. Scoccini i G. Scoccini, avvocati)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

– stwierdzenie nieważności rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2019/2072 z dnia 28 listopada 2019 r. w następującym zakresie: załącznik IV - części A (materiał siewny roślin pastewnych), B (materiał siewny roślin zbożowych), C (winorośl), F (materiał siewny warzyw), I (materiał nasadzeniowy warzyw) oraz J (rośliny sadownicze).

– stwierdzenie nieskuteczności rozporządzenia UE 2016/2031 w odniesieniu do art. 36, do załącznika i sekcja 4 pkt 3 i do art. 73 ust. 2.

Zarzuty i główne argumenty

Skarga jest skierowana przeciwko rozporządzeniu wykonawczemu Komisji (UE) 2019/2072 z dnia 28 listopada 2019 r. ustanawiającemu jednolite warunki wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2031 w sprawie środków ochronnych przeciwko agrofagom roślin i uchylającemu rozporządzenie Komisji (WE) nr 690/2008 oraz zmieniającemu rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2018/2019 (Dz.U. 2019, L 319, s. 1), w części obejmującej: załącznik IV - części A (materiał siewny roślin pastewnych), B (materiał siewny roślin zbożowych), C (winorośl), F (materiał siewny warzyw), I (materiał nasadzeniowy warzyw) oraz J (rośliny sadownicze).

Na poparcie skargi skarżące podnoszą cztery zarzuty.

1. Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia art. 36 lit. e) i f) rozporządzenia (UE) nr 2016/2031, zasady proporcjonalności i wystąpienia w niniejszym przypadku braku uzasadnienia

– W tym względzie skarżąca podnosi, że próg występowania regulowanych agrofagów niekwarantannowych dla Unii ("RAN") na rodzimych roślinach przeznaczonych do sadzenia równy 0 %, określony przez Komisję w załączniku IV do rozporządzenia UE 2019/2071 został ustalony bez zbadania, wymaganego zgodnie z art. 36 lit. E) i f), czy występowanie RAN powoduje niedopuszczalne skutki gospodarcze i czy dostępne są wykonalne środki pozwalające zapobiec temu występowaniu.

2. Zarzut drugi dotyczący naruszenia Międzynarodowego traktatu FAO o zasobach genetycznych roślin dla żywności i rolnictwa

– Skarżące podnoszą w tym względzie, że wprowadzenie zerowego progu dla RAN występujących na rodzimych zasobach roślinnych stanowi naruszenie art. 9 Międzynarodowego traktatu FAO o zasobach genetycznych roślin dla żywności i rolnictwa podpisanego przez Unię Europejska i poszczególne państwa członkowskie.

3. Zarzut trzeci dotyczący naruszenia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/848 z dnia 30 maja 2018 r. w sprawie produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych i uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 834/2007 (Dz.U. 2018 L 150, s. 1)

– Skarżące podnoszą w tym względzie, że proces selekcji i ujednolicania odmian roślinnych, wynikający ich zdaniem z zastosowania progów dla RAN, wyraźnie narusza przepisy rozporządzenia (UE) 2018/848.

4. Zarzut czwarty dotyczący braku zgodności z polityką rolną Unii Europejskiej

– Skarżące podnoszą w tym względzie, że wprowadzenie progów dla RAN jest niezgodne z polityką rolną Unii Europejskiej, a w szczególności z:

– dyrektywą Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory (Dz.U. 1992, L 206, s. 7);

– rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (dz.u. 2012, L 343, s. 1);

– rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1305/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) i uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1698/2005 (Dz.U.2013, L 347, s. 487);

– artykułem 8 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 807/2014 z dnia 11 marca 2014 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1305/2013 w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich (Dz.U. 2014, L 227, s. 1).