Sprawa T-113/20: Skarga wniesiona w dniu 20 lutego 2020 r. - BSEF / Komisja.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2020.129.16

Akt nienormatywny

Wersja od: 20 kwietnia 2020 r.

Skarga wniesiona w dniu 20 lutego 2020 r. - BSEF / Komisja

(Sprawa T-113/20)

(2020/C 129/21)

Język postępowania: angielski

(Dz.U.UE C z dnia 20 kwietnia 2020 r.)

Strony

Strona skarżąca: Bromine Science Environnemental Forum (BSEF) (Bruksela, Belgia) (przedstawiciele: adwokaci R. Cana,

E. Mullier i H. Widemann)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

– stwierdzenie nieważności rozporządzenia Komisji (UE) 2019/2021 z dnia 1 października 2019 r. ustanawiającego wymogi dotyczące ekoprojektu dla wyświetlaczy elektronicznych zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE, zmieniającego rozporządzenie Komisji (WE) nr 1275/2008 i uchylającego rozporządzenie Komisji (WE) nr 642/2009 w zakresie, w jakim zakazuje stosowania fluorowcowanych środków zmniejszających palność;

– obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi siedem zarzutów.

1. Zgodnie z zarzutem pierwszym, przyjmując zaskarżone rozporządzenie, Komisja naruszyła art. 1 ust. 4 i art. 15 ust. 2 lit. c) ppkt (i) dyrektywy 2009/125/WE ¹ , działała ultra vires i przekroczyła granice swoich kompetencji, jak również podważyła skuteczność innych środków prawa Unii.

2. Zgodnie z zarzutem drugim, Komisja naruszyła prawo strony skarżącej do obrony, zakazując stosowania fluorowcowanych środków zmniejszających palność w wyświetlaczach elektronicznych na mocy zaskarżonego rozporządzenia.

3. Zgodnie z zarzutem trzecim, Komisja popełniła oczywisty błąd w ocenie, nie uwzględniła wszystkich informacji, naruszyła art. 15 ust. 1 dyrektywy 2009/125/WE oraz nie wywiązała się z obowiązku przeprowadzenia odpowiedniej oceny wpływu ustanawiając zakaz stosowania fluorowcowanych środków zmniejszających palność na podstawie zaskarżonego rozporządzenia.

4. Zgodnie z zarzutem czwartym, zaskarżone rozporządzenie narusza zasadę pewności prawa, ponieważ strona skarżąca znajduje się w sytuacji niedopuszczalnej niepewności prawa.

5. Zgodnie z zarzutem piątym, zaskarżone rozporządzenie narusza zasadę proporcjonalności, ponieważ zakaz stosowania fluorowcowanych środków zmniejszających palność przekracza granice tego, co odpowiednie i konieczne do osiągnięcia zamierzonego celu oraz i nie jest najmniej uciążliwym środkiem, do którego Komisja mogła się odwołać.

6. Zgodnie z zarzutem szóstym, zaskarżone rozporządzenie narusza zasadę równego traktowania, ponieważ zakaz stosowania fluorowcowanych środków zmniejszających palność jest dyskryminujący w stosunku do innych kategorii produktów oraz w stosunku do innych substancji.

7. Zgodnie z zarzutem siódmym, przyjmując zaskarżone rozporządzenie, Komisja naruszyła art. 15 ust. 1 dyrektywy 2009/125/WE i art. 5a ust. 1-4 i art. 7 i 8 decyzji 1999/468/WE ²  i działała ultra vires.

¹ Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE z dnia 21 października 2009 r. ustanawiająca ogólne zasady ustalania wymogów dotyczących ekoprojektu dla produktów związanych z energią (Dz.U. 2009, L 285, s. 10).

² Decyzja Rady z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiająca warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji, (Dz.U. 1999, L 184, s. 23).