Sprawa T-112/11: Skarga wniesiona w dniu 23 lutego 2011 r. - Schutzgemeinschaft Milch und Milcherzeugnisse przeciwko Komisji.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2011.145.29

Akt nienormatywny
Wersja od: 14 maja 2011 r.

Skarga wniesiona w dniu 23 lutego 2011 r. - Schutzgemeinschaft Milch und Milcherzeugnisse przeciwko Komisji

(Sprawa T-112/11)

(2011/C 145/49)

Język postępowania: niemiecki

(Dz.U.UE C z dnia 14 maja 2011 r.)

Strony

Strona skarżąca: Schutzgemeinschaft Milch und Milcherzeugnisse eV (Berlin, Niemcy) (przedstawiciele: M. Loschelder i V. Schoene, Rechtsanwälte)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

– stwierdzenie nieważności rozporządzenia Komisji (UE) nr 1121/2010 z dnia 2 grudnia 2010 r. rejestrującego w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych nazwę [Edam Holland (ChOG)];

– obciążenie Komisji niezbędnymi kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi dziewięć zarzutów.

1) Zarzut pierwszy, dotyczący naruszenia podziału kompetencji

– W ramach zarzutu pierwszego strona skarżąca podnosi, że naruszony został podział kompetencji przewidziany w rozporządzeniu (WE) nr 510/2006(1), gdyż nie przeprowadzono żadnego postępowania krajowego w przedmiocie zarejestrowanego na mocy zaskarżonego rozporządzenia chronionego oznaczenia geograficznego "Edam Holland"

– Strona skarżąca utrzymuje, że pierwotny wniosek dotyczył rejestracji wyrażenia "Hollandse Edam" i tylko w odniesieniu do tej nazwy przeprowadzono obowiązkowe krajowe postępowanie wstępne zgodnie z art. 5 rozporządzenia nr 510/2006.

2) Zarzut drugi, dotyczący naruszenia art. 3 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1898/2006(2)

– W tym miejscu strona skarżąca podnosi, że sformułowanie "Edam Holland" nie jest wyrażeniem w języku niderlandzkim.

3) Zarzut trzeci, dotyczący naruszenia art. 2 ust. 1 i 2 rozporządzenia nr 510/2006 oraz art. 3 ust. 1 rozporządzenia nr 1898/2006

– W ramach zarzutu trzeciego strona skarżąca utrzymuje, że zarejestrowana nazwa nie jest używana.

4) Zarzut czwarty, dotyczący naruszenia art. 2 ust. 2 rozporządzenia nr 510/2006

– Strona skarżąca twierdzi, że dopuszczono się naruszenia art. 2 ust. 2 rozporządzenia nr 510/2006, gdyż "Edam Holland" nie jest "tradycyjną" nazwą niegeograficzną.

5) Zarzut piąty, dotyczący naruszenia art. 2 ust. 1 rozporządzenia nr 510/2006

– W ramach zarzutu piątego strona skarżąca podnosi, że naruszono art. 2 ust. 1 rozporządzenia nr 510/2006, gdyż oznaczenie "Edam Holland" nie posiada żadnych szczególnych cech charakterystycznych ani charakterystycznego wyglądu.

6) Zarzut szósty, dotyczący naruszenia art. 30 i 36 TFUE

– Strona skarżąca podnosi w tym względzie, że zaskarżone rozporządzenie w nieuzasadniony sposób narusza swobodę przepływu towarów ze względu na to, że mleko od hodowców krów mlecznych z terenu Niderlandów, które zostało dopuszczone do wytwarzania "Edam Holland" nie posiada szczególnych właściwości.

7) Zarzut siódmy, dotyczący naruszenia art. 2 ust. 1 i 2 rozporządzenia nr 510/2006

– Strona skarżąca podnosi w tym miejscu w szczególności, że naruszono art. 2 ust. 2 w związku z art. 2 ust. 1 rozporządzenia nr 510/2006, jako że słowo "Holland" jest synonimem nazwy kraju "Niderlandy". Ponadto nie zostały spełnione szczególne wymogi odnoszące się do rejestracji nazw krajów.

8) Zarzut ósmy, dotyczący naruszenia art. 3 ust. 3 rozporządzenia nr 510/2006

– W tym względzie strona skarżąca twierdzi, że wobec wcześniejszego zarejestrowania oznaczenia "Noord-Hollandse Edammer g.U." rejestracja oznaczenia "Edam Holland" została dokonana z naruszeniem uczciwych miejscowych zwyczajów i doprowadziła do powstania ryzyka wprowadzenia w błąd.

9) Zarzut dziewiąty, dotyczący naruszenia zasady proporcjonalności i zasad postępowania, a także przekroczenia zakresu uznania

– Strona skarżąca podnosi wreszcie, że strona pozwana nie wyjaśniła w zaskarżonym rozporządzeniu, że oznaczenie "Edam" jest nazwą rodzajową. Według strony skarżącej, w świetle orzecznictwa Trybunału i praktyki Komisji takie wyjaśnienie było możliwe, a w rozpatrywanym stanie rzeczy konieczne. Brak rzeczonego wyjaśnienia oznacza naruszenie zasady proporcjonalności i zasad postępowania, a także przekroczenie zakresu uznania.

______

(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 510/2006 z dnia 20 marca 2006 r. w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych (Dz.U. Dz 93, s. 12).

(2) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1898/2006 z dnia 14 grudnia 2006 r. określające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych (Dz.U. Dz 369, s. 1).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.