Sprawa T-110/12: Skarga wniesiona w dniu 27 lutego 2012 r. - Iranian Offshore Engineering & Construction przeciwko Radzie.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2012.126.23/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 28 kwietnia 2012 r.

Skarga wniesiona w dniu 27 lutego 2012 r. - Iranian Offshore Engineering & Construction przeciwko Radzie

(Sprawa T-110/12)

(2012/C 126/45)

Język postępowania: hiszpański

(Dz.U.UE C z dnia 28 kwietnia 2012 r.)

Strony

Strona skarżąca: Iranian Offshore Engineering & Construction Co. (Teheran, Iran) (przedstawiciele: adwokaci J. Viñals Camallonga, L. Barriola Urruticoechea i J. Iriarte Ángel)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

– stwierdzenie nieważności art. 1 decyzji Rady 2011/783/WPZiB w zakresie w jakim dotyczy jej ten akt i wykreślenie jej nazwy z załącznika do tej decyzji;

– stwierdzenie nieważności art. 1 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 1245/2011 w zakresie w jakim dotyczy jej ten akt i wykreślenie jej nazwy z załącznika do tego rozporządzenia;

– obciążenie Rady kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Skarga dotyczy decyzji Rady 2011/783/WPZiB z dnia 1 grudnia 2011 r. dotyczącej zmiany decyzji 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu oraz rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 1245/2011 z dnia 1 grudnia 2011 r. dotyczącego wykonania rozporządzenia (UE) nr 961/2010 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu w zakresie w jakim nazwa strony skarżącej została umieszczona w wykazie podmiotów objętych ustanowionymi w tych aktach środkami.

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi 5 zarzutów.

1. Zarzut pierwszy dotyczący nie wywiązania się z obowiązku uzasadnienia, ponieważ zaskarżone akty zostały oparte na błędnych motywach, które w przypadku strony skarżącej były bezzasadne.

2. Zarzut drugi dotyczący naruszenia prawa do skutecznej ochrony sądowej w odniesieniu do motywów, na których zostały oparte wspomniane akty, ponieważ nie wywiązano się z obowiązku uzasadnienia.

3. Zarzut trzeci dotyczący naruszenia prawa własności, ponieważ prawo to zostało ograniczone i nie zostało to uzasadnione ważnymi powodami.

4. Zarzut czwarty dotyczący naruszenia zasady równego traktowania, ponieważ strona skarżąca została potraktowana tak samo jak przedsiębiorstwa, które rzeczywiście były zaangażowane w rozprzestrzenianie borni jądrowej przez Iran, co w sposób krzywdzący powoduje, iż znalazła się ona w gorszej pozycji konkurencyjnej względem innych krajowych i zagranicznych podmiotów, które z nią konkurują na różnych rynkach.

5. Zarzut piąty dotyczący nadużycia władzy, ponieważ istnieją obiektywne, precyzyjne i spójne dowody wskazujące na to, iż w drodze przyjęcia środków polegających na zamrożeniu funduszy zmierzano do innych celów niż te, na które powoływała się Rada.