Sprawa T-108/08: Skarga wniesiona w dniu 27 lutego 2008 r. - Zino Davidoff przeciwko OHIM - Clifarm i. Kleinakis & SIA (GOOD LIFE).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2008.116.24

Akt nienormatywny
Wersja od: 9 maja 2008 r.

Skarga wniesiona w dniu 27 lutego 2008 r. - Zino Davidoff przeciwko OHIM - Clifarm i. Kleinakis & SIA (GOOD LIFE)

(Sprawa T-108/08)

(2008/C 116/44)

(Dz.U.UE C z dnia 9 maja 2008 r.)

Język skargi: angielski

Strony

Strona skarżąca: Zino Davidoff SA (Fryburg, Szwajcaria) (przedstawiciele: adwokaci H. Kunz-Hallstein i R. Kunz-Hallstein)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

Uczestnikiem postępowania przed Izbą Odwoławczą była również: Clifarm i. Kleinakis & SIA OE (Glyfada, Grecja)

Żądania strony skarżącej

– stwierdzenie nieważności decyzji Drugiej Izby Odwoławczej OHIM w sprawie R 298/2007-2;

– obciążenie OHIM lub interwenienta kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Zgłaszający wspólnotowy znak towarowy: skarżąca

Zgłoszony wspólnotowy znak towarowy: słowny znak towarowy "GOOD LIFE" dla towarów z klasy 3 - zgłoszenie nr 1.709.641

Właściciel znaku lub oznaczenia, na które powołano się w sprzeciwie: Clifarm i. Kleinakis & SIA OE.

Znak lub oznaczenie, na które powołano się w sprzeciwie: słowny wspólnotowy i krajowy znak towarowy "GOOD LIFE" dla towarów z klas 3, 5 i 16

Decyzja Wydziału Sprzeciwów: odrzucenie sprzeciwu w całości

Decyzja Izby Odwoławczej: uchylenie decyzji Wydziału Sprzeciwów i przekazanie sprawy Wydziałowi Sprzeciwów do ponownego rozpoznania

Podniesione zarzuty: naruszenie art. 43, 73 i 74 rozporządzenia Rady nr 40/94 oraz zasady 22 rozporządzenia Komisji nr 2868/95, polegające między innymi na tym, że Izba Odwoławcza wzięła pod uwagę towary, w odniesieniu do których nie wnosi się o ochronę znaku towarowego i które nie stanowiły podstawy sprzeciwu, na tym, że Izba Odwoławcza nie powinna była uwzględniać dowodów przedstawionych przez Clifarm i. Kleinakis & SIA OE odnoszących się do używania jej znaków towarowych oraz na tym, że Izba Odwoławcza wzięła pod uwagę dowody, których skarżąca nie mogła ocenić.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.