Sprawa T-107/17: Skarga wniesiona w dniu 16 lutego 2017 r. - Steinhoff i in./EBC.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2017.129.24

Akt nieoceniany

Wersja od: 24 kwietnia 2017 r.

Skarga wniesiona w dniu 16 lutego 2017 r. - Steinhoff i in./EBC

(Sprawa T-107/17)

Język postępowania: niemiecki

(2017/C 129/37)

(Dz.U.UE C z dnia 24 kwietnia 2017 r.)

Strony

Strona skarżąca: Frank Steinhoff (Hamburg, Niemcy), Ewald Filbry (Dortmund, Niemcy), Vereinigte Raiffeisenbanken Gräfenberg-Forchheim-Eschenau-Heroldsberg eG (Gräfenberg, Niemcy), Werner Bäcker (Rodgau, Niemcy), EMB Consulting SE (Mühltal, Niemcy) (przedstawiciel: adwokat O. Hoepner)

Strona pozwana: Europejski Bank Centralny

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o zasądzenie od strony pozwanej zapłaty następujących kwot wraz z odsetkami wynoszącymi 5 punktów procentowych powyżej każdorazowej podstawowej stopy procentowej od momentu zawisłości sporu:

- dla pozwanego pod nr 1: 314 000 EUR;

- dla pozwanego pod nr 2: 54 950 EUR;

- dla pozwanego pod nr 3: 2 355 000 EUR;

- dla pozwanego pod nr 4: 303 795 EUR;

- dla pozwanego pod nr 5: 750 460 EUR:

Zarzuty i główne argumenty

W niniejszej skardze odszkodowawczej skarżący zarzucają pozwanej naruszenie obowiązków poprzez niezamieszczenie w jej stanowisku z dnia 17 lutego 2012 r. w sprawie papierów wartościowych wyemitowanych i gwarantowanych przez rząd grecki (CON/2012/12) informacji o niezgodności z prawem planowanej restrukturyzacji greckich długów państwowych poprzez przymusową wymianę na mocy ustawy 4050/2012.

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.

1. Zarzut pierwszy dotyczący braku informacji o niedopuszczalności przymusowej restrukturyzacji w świetle zasady pacta sunt servanda, gdyż klauzule modyfikujące nie mogą być skutecznie wprowadzane następczo do istniejących obligacji państwowych.

2. Zarzut drugi dotyczący braku stwierdzenia wywłaszczającego skutku zaplanowanego przez Grecję działania ustawowego, przewidującego przymusową wymianę, chociaż w samej ustawie nie ustalono odpowiedniego odszkodowania, jako naruszenia art. 17 ust. 1 zdanie drugie Karty praw podstawowych Unii Europejskiej.

3. Zarzut trzeci dotyczący braku informacji o naruszeniu art. 63 TFUE.

4. Zarzut czwarty dotyczący braku informacji o naruszeniu art. 124 TFUE.