Sprawa T-107/02: GE Betz Inc. v. Urząd Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (Znaki Towarowe i Wzory Przemysłowe).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2004.239.17/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 25 września 2004 r.

WYROK SĄDU PIERWSZEJ INSTANCJI

z dnia 30 czerwca 2004 r.

w sprawie T-107/02: GE Betz Inc. przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM)⁽¹⁾

(Wspólnotowy znak towarowy - Postępowanie w sprawie sprzeciwu - Wcześniejszy graficzny znak towarowy - Zgłoszenie słownego wspólnotowego znaku towarowego BIOMATE - Nieprzedstawienie dowodów w języku postępowania w sprawie sprzeciwu - Zasada uzasadnionych oczekiwań - Zasady: 16, 17 i 18 rozporządzenia (WE) nr 2868/95)

(2004/C 239/34)

(Język postępowania: angielski)

(Dz.U.UE C z dnia 25 września 2004 r.)

W sprawie T-107/02 GE Betz Inc. (dawniej BetzDearborn Inc.) z siedzibą w Trevose, Pennsylvania (Stany Zjednoczone Ameryki), reprezentowana przez G. Glas i K. Manhaeve, adwokatów, z adresem do doręczeń w Luksemburgu, przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM) (pełnomocnicy: początkowo E. Joly, a następnie G. Schneider), w której drugą stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą OHIM była Atofina Chemicals Inc. z siedzibą w Filadelfii, Pensylwania (Stany Zjednoczone Ameryki), reprezentowana przez M. Edenborough'a, barrister, oraz M. Medyckyj, solicitor, mającej za przedmiot skargę wniesioną na decyzję Pierwszej Izby Odwoławczej OHIM z dnia 17 stycznia 2002 r. (sprawa R 1003/2000-1), dotyczącą postępowania w sprawie sprzeciwu między Atofina Chemicals Inc. a GE Betz Inc., Sąd (druga izba), w składzie: N. J. Forwood, prezes, J. Pirrung oraz A.W.H. Meij, sędziowie; sekretarz: J. Plingers, administrator, wydał w dniu 30 czerwca 2004 r. wyrok, który zawiera następujące rozstrzygnięcie:

1) Stwierdza się nieważność decyzji Pierwszej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM) z dnia 17 stycznia 2000 r. (sprawa R 1003/2000-1), w części dotyczącej uchylenia decyzji Wydziału Sprzeciwów z dnia 7 września 2000 r., przekazania sprawy do Wydziału Sprzeciwów do dalszego postępowania i obciążenia każdej ze stron kosztami własnymi poniesionymi w ramach postępowania przed Izbą Odwoławczą.

2) Urząd zostaje obciążony kosztami poniesionymi przez skarżącą, w tym kosztami poniesionymi przez nią w ramach postępowania przed Izbą Odwoławczą.

3) Interwenient uboczny poniesie koszty własne.

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 169 z 13.7.2002.