Sprawa T-1049/23: Skarga wniesiona w dniu 30 października 2023 r. - Bloom/Komisja
Dz.U.UE.C.2024.461
Akt nienormatywnySkarga wniesiona w dniu 30 października 2023 r. - Bloom/Komisja
(Sprawa T-1049/23)
Język postępowania: francuski
(Dz.U.UE C z dnia 3 stycznia 2024 r.)
Strony
Strona skarżąca: Bloom (Paryż, Francja) (przedstawiciel: F. Lafforgue, adwokat)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
- stwierdzenie nieważności decyzji Komisji Europejskiej z dnia 30 sierpnia 2023 r. w sprawie oddalenia wniosku o wszczęcie wewnętrznej procedury odwoławczej w rozumieniu art. 2 ust. 1 lit. g) rozporządzenia Aarhus, dotyczącej pisma Komisji Europejskiej z dnia 5 kwietnia 2023 r., w którym Dyrekcja Generalna ds. Gospodarki Morskiej i Rybołówstwa poinformowała Komisję ds. Tuńczyka w Oceania Indyjskim (zwaną dalej "IOTC"), że Unia Europejska wnosi sprzeciw wobec rezolucji 23/02 w sprawie zarządzania dryfującymi urządzeniami do koncentracji ryb (zwanymi dalej "FAD") w obszarze kompetencji IOTC na podstawie art. IX ust. 5 umowy o utworzeniu IOTC.
- obciążenie Komisji jej własnymi kosztami oraz kosztami poniesionymi przez skarżącą.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.
1. Zarzut pierwszy dotyczy oczywistego błędu w ocenie popełnionego przez Komisję Europejską. Strona skarżąca podnosi, że pismo zawierające zastrzeżenia, które jest przedmiotem wniosku o wszczęcie procedury odwoławczej, stanowi akt mogący być przedmiotem wniosku o wszczęcie procedury odwoławczej i stanowi naruszenie prawa Unii w dziedzinie ochrony środowiska.
2. Zarzut drugi dotyczy naruszenia zasady ostrożności. Strona skarżąca uważa, że korzystanie z dryfujących FAD jest jedną z głównych przyczyn niechcianych połowów, zarówno gatunków niedocelowych, jak i młodych osobników gatunków docelowych. W konsekwencji rezolucja 23/02 IOTC, która przewiduje zaprzestanie stosowania FAD na 72 dni, stanowiła rozwiązanie najwłaściwsze, aby zahamować nadmierną eksploatację zapasów i umożliwić ich odbudowę.
3. Zarzut trzeci dotyczy naruszenia art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 1 . Zdaniem skarżącej dopuszczalna tolerancja w szacunkach zawartych w dzienniku połowowym wyrażonych w kilogramach ilości ryb zatrzymanych na pokładzie wynosi 10 % dla wszystkich gatunków. Tymczasem naruszenie tego marginesu tolerancji wynika w dużej mierze bezpośrednio ze stosowania dryfujących FAD. Stosowanie dryfujących FAD powoduje bowiem wzrost przyłowów gatunków niedocelowych lub młodych osobników, w szczególności tuńczyka żółtopłetwego i tuńczyka opastuna. Ponieważ młode osobniki tych dwóch gatunków są podobne, tuńczykowce nie mogą zgłaszać swoich połowów dla poszczególnych gatunków i w związku z tym nie są w stanie upewnić się co do przestrzegania 10-procentowego marginesu tolerancji.