Sprawa T-104/15: Skarga wniesiona w dniu 25 lutego 2015 r. - Militos Symvouleftiki/Komisja.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2015.155.32

Akt nieoceniany

Wersja od: 11 maja 2015 r.

Skarga wniesiona w dniu 25 lutego 2015 r. - Militos Symvouleftiki/Komisja

(Sprawa T-104/15)

Język postępowania: angielski

(2015/C 155/38)

(Dz.U.UE C z dnia 11 maja 2015 r.)

Strony

Strona skarżąca: Militos Symvouleftiki AE (Ateny, Grecja) (przedstawiciel: S. Pappas, lawyer)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności decyzji wykonawczej Komisji z dnia 16 grudnia 2014 r., oddalającej jako bezzasadny wniosek o badanie zgodności z prawem złożony przez skarżącą w dniu 23 października 2014 r. i utrzymującej w mocy decyzję z dnia 23 września 2014 r. Agencji Wykonawczej ds. Edukacji, Kultury i Sektora Audiowizualnego, dotyczącą braku kwalifikowalności wynagrodzenia wypłaconego udziałowcom skarżącej tytułem kosztów personelu w dwóch projektach skutecznie zrealizowanych przez skarżącą, a mianowicie projekie "Go Green - Green Business is smart Business" (umowa nr 510424-LLP-1-2010-1-GR-LEONARDO-LMP) i projekcie "LadybizIT" (umowa nr 2011-3052-518310-LLP-1-2011-1-GR-LEONARDO-LAM), oraz uznanie za kwalifikowalne jako koszty personelu w danym projekcie stosownych kosztów odpowiadających "dodatkowym" usługom świadczonym przez Olgę Stavropoulou, Pavlosa Aravantinosa oraz p. Karamanlisa, alternatywnie, uznanie za kwalifikowalne wyłącznie kosztów odpowiadających "dodatkowym" usługom świadczonym przez Olgę Stavropoulou i Pavlosa Aravantinosa w dwóch spornych projektach na podstawie art. II.14 umowy o dotację i załącznika III do niej i podlegających zapłacie na rzecz skarżącej;

- obciążenie Komisji jej własnymi kosztami oraz kosztami poniesionymi przez skarżącą w ramach niniejszego postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi dwa zarzuty.

1. Zarzut pierwszy dotyczący oczywistego błędu w ocenie, jakiego dopuściła się Komisja.

- Komisja nie uwzględniła faktu, że rozróżnienie pomiędzy "zwykłymi" a "dodatkowymi" usługami świadczonymi przez udziałowców w kontekście spornych projektów mogło być dokonane z uwzględnieniem charakteru takich usług, brzmienia i ducha postanowień obowiązującego wówczas statutu skarżącej, a także postanowień uchwały walnego zgromadzenia udziałowców skarżącej z dnia 20 grudnia 2010 r.

2. Zarzut drugi dotyczący drugiego oczywistego błędu w ocenie, jakiego dopuściła się Komisja.

- Analiza Komisji, zgodnie z którą status administratora jako taki uniemożliwia mu świadczenie innych usług na rzecz skarżącej na podstawie umowy o pracę wykazującej istnienie rzeczywistego stosunku podporządkowania, jest sprzeczna z utrwalonym orzecznictwem sądów Unii Europejskiej. W każdym wypadku skarżąca dostarczyła Agencji Wykonawczej ds. Edukacji, Kultury i Sektora Audiowizualnego oraz Komisji dostatecznych dowodów wykazujących, że kontrola sprawowana przez kierownika projektu nad administratorem była rzeczywista i spełniała kryteria ustanowione przez orzecznictwo w odniesieniu do istnienia rzeczywistego stosunku podporządkowania.