Sprawa T-101/09: Skarga wniesiona w dniu 1 września 2010 r. - Maftah przeciwko Komisji.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2011.13.26/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 15 stycznia 2011 r.

Skarga wniesiona w dniu 1 września 2010 r. - Maftah przeciwko Komisji

(Sprawa T-101/09)

(2011/C 13/51)

Język postępowania: angielski

(Dz.U.UE C z dnia 15 stycznia 2011 r.)

Strony

Strona skarżąca: Elmabruk Maftah (Londyn, Zjednoczone Królestwo) (przedstawiciele: E. Grieves, Barrister i A. McMurdie, Solicitor)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania strony skarżącej

– stwierdzenie nieważności rozporządzenia (WE) nr 1330/ 2008⁽¹⁾ w zakresie w jakim dotyczy ono skarżącego;

– nakazanie pozwanej natychmiastowego usunięcia nazwiska skarżącego z załącznika do wspomnianego rozporządzenia;

– obciążenie pozwanej i/lub Rady Unii Europejskiej obowiązkiem zapłaty, oprócz swoich kosztów postępowania, również kosztów poniesionych przez skarżącego oraz kwot udostępnionych przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej tytułem pomocy w zakresie kosztów postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

W drodze niniejszej skargi wnoszący ją domaga się stwierdzenia nieważności rozporządzenia (WE) Komisji nr 1330/2008 na podstawie art. 263 TFUE w zakresie w jakim jego nazwisko zostało umieszczone na liście osób i podmiotów, wobec których stosowane są określone środki restrykcyjne.

Celem uzasadnienia skargi wnoszący ją podnosi następujące zarzuty:

Po pierwsze, Komisja nigdy nie przeprowadziła niezależnej kontroli dotyczącej przyczyn umieszczenia nazwiska skarżącego w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 881/2002⁽²⁾ i nie przedstawiła w tym względzie żadnych przyczyn lub dowodów.

Poza tym, Komisja nie przedstawiła skarżącemu żadnego uzasadnienia i następnie nie poinformowała go o żadnych odpowiednich przyczynach umieszczenia jego nazwiska w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 881/2002, co w świetle europejskiej konwencji praw człowieka stanowi naruszenie prawa skarżącego do skutecznej ochrony sądowej, jego prawa do obrony oraz naruszenie prawa własności.

Wreszcie, pozostawienie nazwiska skarżącego w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 881/2002 jest nieracjonalne, ponieważ: i) nie istniały powody spełniające kryteria umieszczenia we wspomnianym załączniku; ii) rząd Zjednoczonego Królestwa uważa, że skarżący już nie spełnia stosujących się kryteriów oraz iii) zostało wydane orzeczenie przez specjalny sąd brytyjski, zgodnie z którym Libyan Islamic Fighting Group nie przystąpiła do sieci Al-Kaida i nie wszystkie osoby będące członkami Libyan Islamic Fighting Group przyjmują ideologię przemocy Al-Kaidy dotyczącą światowego dżihadu.

______

⁽¹⁾ Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1330/2008 z dnia 22 grudnia 2008 r. zmieniające po raz 103. rozporządzenie Rady (WE) nr 881/2002 wprowadzające niektóre szczególne środki ograniczające skierowane przeciwko niektórym osobom i podmiotom związanym z Osamą bin Ladenem, siecią Al-Kaida i Talibami (Dz.U. L 345, s. 60).

⁽²⁾ Rozporządzenie Rady (WE) nr 881/2002 z dnia 27 maja 2002 r. wprowadzające niektóre szczególne środki ograniczające skierowane przeciwko niektórym osobom i podmiotom związanym z Osamą bin Ladenem, siecią Al-Kaida i Talibami i uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 467/2001 zakazujące wywozu niektórych towarów i usług do Afganistanu, wzmacniające zakaz lotów i rozszerzające zamrożenie funduszy i innych środków finansowych w odniesieniu do Talibów w Afganistanie (Dz.U. L 139, s. 9).