Sprawa T-100/13: CMT v. Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2015.279.33/1

Akt nienormatywny
Wersja od: 24 sierpnia 2015 r.

Wyrok Sądu z dnia 9 lipca 2015 r. - CMT/OHIM - Camomilla (CAMOMILLA)
(Sprawa T-100/13) 1

[Wspólnotowy znak towarowy - Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do znaku - Słowny wspólnotowy znak towarowy CAMOMILLA - Wcześniejszy graficzny krajowy znak towarowy Camomilla - Bezwzględna podstawa odmowy rejestracji - Artykuł 52 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009 - Brak złej wiary po stronie właściciela wspólnotowego znaku towarowego - Względna podstawa odmowy rejestracji - Rzeczywiste używanie wcześniejszego znaku towarowego - Dowody uzupełniające przedstawione przed izbą odwoławczą]

Język postępowania: włoski

(2015/C 279/40)

(Dz.U.UE C z dnia 24 sierpnia 2015 r.)

Strony

Strona skarżąca: CMT Compagnia manifatture tessili Srl (CMT Srl) (Neapol, Włochy) (przedstawiciele: adwokaci G. Floridia, R. Floridia, M. Franzoni i G. Rubino)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory (przedstawiciel: L. Rampini, pełnomocnik)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą OHIM była również, interwenient przed Sądem: Camomilla SpA (Buccinasco, Włochy) (przedstawiciele: adwokaci A. Tornato i M. Mussi)

Przedmiot

Skarga na decyzję Pierwszej Izby Odwoławczej OHIM z dnia 29 listopada 2012 r. (sprawa R 1616/2011-1) dotyczącą postępowania w sprawie unieważnienia prawa do znaku między CMT Compagnia manifatture tessili Srl (CMT Srl) a Camomilla SpA.

Sentencja

1)
Stwierdza się nieważność decyzji Pierwszej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory (OHIM) z dnia 29 listopada 2012 r. (sprawa R 1616/2011-1).
2)
OHIM pokrywa, oprócz własnych kosztów, koszty poniesione przez CMT Compagnia manifatture tessili Srl (CMT Srl).
3)
CAMOMILLA SpA pokrywa własne koszty.
1 Dz.U. C 141 z 18.5.2013.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.