Sprawa T-100/08 P: Odwołanie od postanowienia Sądu do spraw Służby Publicznej wydanego w dniu 12 grudnia 2007 r. w sprawie F-110/07 Kerelov przeciwko Komisji, wniesione w dniu 12 stycznia 2009 r. przez Georgia Kerelova.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2009.69.40/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 21 marca 2009 r.

Odwołanie od postanowienia Sądu do spraw Służby Publicznej wydanego w dniu 12 grudnia 2007 r. w sprawie F-110/07 Kerelov przeciwko Komisji, wniesione w dniu 12 stycznia 2009 r. przez Georgia Kerelova

(Sprawa T-100/08 P)

(2009/C 69/92)

(Dz.U.UE C z dnia 21 marca 2009 r.)

Język postępowania: francuski

Strony

Wnoszący odwołanie: Georgi Kerelov (Pazardzhik, Bułgaria) (przedstawiciel: adwokat A. Kerelov)

Druga strona postępowania: Komisja Wspólnot Europejskich

Żądania wnoszącego odwołanie

– uchylenie postanowienia Sądu do spraw Służby Publicznej wydanego w dniu 12 grudnia 2007 r. w sprawie F-110/07 Kerelov przeciwko Komisji;

– uwzględnienie żądań strony skarżącej w pierwszej instancji;

– obciążenie strony pozwanej wszystkimi kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

W niniejszym odwołaniu wnoszący odwołanie żąda uchylenia postanowienia Sądu do spraw Służby Publicznej (SSP) z dnia 12 grudnia 2007 r., wydanego w sprawie F-110/07 Kerelov przeciwko Komisji, odrzucającego jako oczywiście niedopuszczalną skargę, w której skarżący zażądał stwierdzenia nieważności decyzji dyrektora Europejskiego Urzędu Doboru Kadr (EPSO) o nieprzekazaniu mu informacji i dokumentów dotyczących konkursu otwartego EPSO/AD/46/06.

W uzasadnieniu swojego odwołania wnoszący odwołanie podnosi następujące zarzuty:

– naruszenie zasady postępowania administracyjnego, ponieważ SSP uznał, że w pozwie brakowało zarzutów prawnych i nie przystąpił z urzędu do zbadania zgodności z prawem decyzji zaskarżonej w pierwszej instancji, nie ograniczając się do zarzutów sformułowanych przez skarżącego;

– naruszenie "prawo do sędziego" oraz zasady bezstronności sądu, ponieważ SSP odrzucił skargę skarżącego jako oczywiście niedopuszczalną, nie pozwalając mu na uzupełnienie braków skargi i to na takim etapie, że wnoszący odwołanie nie mógł już wnieść nowej skargi, prawidłowej pod względem formalnym, ponieważ termin do wniesienia skargi wygasł;

– naruszenie zasad prawa, takich zasada wysłuchania stron przed sądem oraz zasada publicznego charakteru postępowania, ponieważ nie miała miejsca rozprawa;

– naruszenie zasady sprawiedliwego postępowania, ponieważ SSP nie wysłuchał skarżącego w przedmiocie niedopuszczalności jego skargi;

– naruszenie art. 21 akapit pierwszy statutu Trybunału Sprawiedliwości oraz art. 44 § 1 lit. c) regulaminu Sądu Pierwszej Instancji, ponieważ SSP wprowadził w rzeczywistości "regułę krystalizacji sporów", stwierdzając że skarga nie zawierała zarzutów prawnych;

– sprawdzenie z urzędu naruszenia jakiejkolwiek innej obowiązującej zasady prawa, którego mógł dopuścić się SSP.