Sprawa T-100/06: Skarga wniesiona w dniu 26 lipca 2007 r. - Rajani (Dear!Net Online) przeciwko OHIM - Artoz-Papier (ATOZ).
Dz.U.UE.C.2007.235.12/1
Akt nienormatywny(Sprawa T-100/06)
(2007/C 235/21)
Język skargi: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 6 października 2007 r.)
Strony
Strona skarżąca: Deepak Rajani (Berlin, Niemcy) (przedstawiciel: adwokat A. Dustmann)
Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)
Uczestnikiem postępowania przed Izbą Odwoławczą była również: Artoz-Papier AG (Lenzburg, Szwajcaria)
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie nieważności decyzji Drugiej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) z dnia 11 stycznia 2006 r. (sprawa R 1126/2004-2);
– obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Zgłaszający wspólnotowy znak towarowy: Deepak Rajani
Zgłoszony wspólnotowy znak towarowy: słowny wspólnotowy znak towarowy "ATOZ" dla usług należących do klas 35 i 41 - zgłoszenie nr 1.319.961
Właściciel znaku lub oznaczenia, na które powołano się w sprzeciwie: Artoz-Papier AG
Znak lub oznaczenie, na które powołano się w sprzeciwie: międzynarodowy i krajowy znak towarowy "ARTOZ" dla usług należących do klas 35 i 41
Decyzja Wydziału Sprzeciwów: uwzględnienie sprzeciwu w całości
Decyzja Izby Odwoławczej: oddalenie odwołania
Podniesione zarzuty: Skarżący twierdzi, że zaskarżona decyzja została wydana z naruszeniem art. 43 ust. 2 i ust. 3 rozporządzenia nr 40/94 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego, w zakresie w jakim przyjęła ona nieprawidłową wykładnię daty rejestracji znaku towarowego. Zdaniem skarżącego taka ultra vires wykładnia prawa wspólnotowego, krajowego i międzynarodowego stanowi nadużycie władzy. Skarżący twierdzi ponadto, że decyzja Izby Odwoławczej jest niezgodna z art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 40/94. Wreszcie skarżący utrzymuje, że zarówno Wydział Sprzeciwów jak i Izba Odwoławcza dopuściły się istotnego naruszenia gwarancji procesowych z art. 73 i 79 rozporządzenia nr 40/94, z uwagi na brak uzasadnienia i naruszenie prawa do bycia wysłuchanym