Sprawa T-10/09 RENV: Formula One Licensing v. Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2015.46.41

Akt nienormatywny
Wersja od: 9 lutego 2015 r.

Wyrok Sądu z dnia 11 grudnia 2014 r. - Formula One Licensing/OHIM - ESPN Sports Media (F1-LIVE)
(Sprawa T-10/09 RENV) 1

{Wspólnotowy znak towarowy - Postępowanie w sprawie sprzeciwu - Zgłoszenie graficznego wspólnotowego znaku towarowego F1-LIVE - Wcześniejszy graficzny wspólnotowy znak towarowy F1 oraz słowne, krajowe i międzynarodowy, znaki towarowe F1 Formula 1 - Względne podstawy odmowy rejestracji - Artykuł 8 ust. 1 lit. b) i art. 8 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 40/94 [obecnie art. 8 ust. 1 lit. b) i art. 8 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 207/2009]}

Język postępowania: angielski

(2015/C 046/49)

(Dz.U.UE C z dnia 9 lutego 2015 r.)

Strony

Strona skarżąca: Formula One Licensing BV (Rotterdam, Niderlandy) (przedstawiciele: adwokaci B. Klingberg i K. Sandberg)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM) (przedstawiciel: A. Folliard-Monguiral, pełnomocnik)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą OHIM była również, interwenient przed Sądem: ESPN Sports Media Ltd (Londyn, Zjednoczone Królestwo) (przedstawiciel: adwokat T. de Haan)

Przedmiot

Skarga na decyzję Pierwszej Izby Odwoławczej OHMI z dnia 16 października 2008 r. (sprawa R 7/2008-1), dotyczącą postępowania w sprawie sprzeciwu między Racing-Live a Formula One Licensing BV.

Sentencja

1)
Stwierdza się nieważność decyzji Pierwszej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM) z dnia 16 października 2008 r. (sprawa R 7/2008-1).
2)
OHIM i ESPN Sports Media Ltd zostają obciążone kosztami poniesionymi przez Formula One Licensing BV w postępowaniach przed Sądem i Trybunałem oraz kosztami, które Formula One Licensing BV poniosła w związku z postępowaniem przed Izbą Odwoławczą OHIM.
1 Dz.U. C 55 z 7.3.2009.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.