Sprawa F-81/09: Skarga wniesiona w dniu 28 września 2009 r. - Marcuccio przeciwko Komisji.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2009.312.44/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 19 grudnia 2009 r.

Skarga wniesiona w dniu 28 września 2009 r. - Marcuccio przeciwko Komisji

(Sprawa F-81/09)

(2009/C 312/72)

(Dz.U.UE C z dnia 19 grudnia 2009 r.)

Język postępowania: włoski

Strony

Strona skarżąca: Luigi Marcuccio (Tricase, Włochy) (przedstawiciel: adwokat G. Cipressa)

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich

Przedmiot i opis sporu

Stwierdzenie nieważności decyzji Komisji o częściowym oddaleniu wniosku skarżącego mającego na celu doprowadzenie do stwierdzenia nieważności decyzji Komisji dotyczącej ustalenia odsetek za zwłokę należnych w związku z dodatkiem inwalidzkim przyznanym mu w okresie od czerwca 2005 r. do kwietnia 2008 r.

Żądania strony skarżącej

– stwierdzenie nieważności decyzji, niezależnie od tego jaką miała formę, którą to decyzją strona pozwana dokonała częściowego oddalenia wniosku z dnia 8 września 2008 r., czyli stwierdzenie nieważności decyzji, niezależnie od tego jaką miała formę, w której Komisja dokonała ustalenia i przyznania skarżącemu odsetek za zwlokę należnych mu w związku z każdą z części miesięcznych kwot dodatku inwalidzkiego przyznanych mu w okresie od czerwca 2005 r. do kwietnia 2008 r. i które zostały wpłacone na jego rzecz w ramach jednej czynności w dniu 29 maja 2009 r., przy czym 28 maja 2008 r. był datą ustalenia wartości świadczenia a nie koniec każdego miesiąca w ramach tego okresu a wysokość tej wpłaty jest niższa niż ta, która zostałaby ustalona i przyznana na podstawie kryteriów zawartych we wniosku z dnia 8 września 2008 r., to znaczy: a) uznania 29 maja 2008 r. za dies ad quem; b) uznania pierwszego dnia miesiąca przypadającego po miesiącu, w którym każda z części wspomnianych miesięcznych kwot powinna była zostać przyznana skarżącemu za dies a quo; c) zastosowanie stopy odsetek, która wynosiłaby 10 % z coroczną kapitalizacją;

– stwierdzenie nieważności pisma z dnia 16 grudnia 2008 r., w części w jakiej jest ono dla skarżącego niekorzystne, czyli w części, w której Komisja częściowo oddaliła wniosek z dnia 8 września 2008 r. oraz ustaliła i przyznała odsetki w kwocie niższej niż ta, która zostałaby ustalona i przyznana w razie zastosowania kryteriów zawartych we wniosku z dnia 8 września 2008 r.;

– nakazanie pozwanej zapłaty na rzecz skarżącego różnicy między odsetkami podlegającymi ustaleniu na podstawie kryteriów zawartych we wniosku z dnia 8 września 2008 r. i tymi, które zostały faktycznie przyznane, ewentualnie i w razie konieczności niezastosowanie na podstawie art. 241 (dawniej art. 184) WE do niniejszego sporu tych części rozporządzenia finansowego, które stosują się do ogólnego budżetu Wspólnot Europejskich w kwestiach ustalania wysokości stopy odsetek podlegających z tytułu długu WE zapłacie na rzecz tych, do których stosuje się regulamin pracowniczy a także w kwestiach kapitalizacji odsetek;

– nakazanie pozwanej zapłaty na rzecz skarżącego odsetek w wysokości 10 % rocznie z coroczną kapitalizacją, za okres od 29 maja 2008 r. do chwili faktycznej zapłaty, w związku z różnicą w wysokości odsetek, powiększonych o kwotę 1 EUR, ewentualnie i w razie potrzeby niezastosowanie na podstawie art. 241 (dawniej art. 184) WE do niniejszego sporu tych części rozporządzenia finansowego, które stosują się do ogólnego budżetu Wspólnot Europejskich w kwestiach ustalania wysokości stopy odsetek podlegających z tytułu długu WE zapłacie na rzecz tych, do których stosuje się regulamin pracowniczy a także w kwestiach kapitalizacji odsetek;

– obciążenie Komisji wszelkimi kosztami postępowania w przedmiocie niniejszej skargi;

– w razie potrzeby stwierdzenie nieważności decyzji, niezależnie od tego jaką miała formę, którą odrzucone zostało zażalenie z dnia 18 lutego 2009 r. a także pisma z dnia 29 maja 2009 r.