Sprawa F-6/10: Skarga wniesiona w dniu 19 stycznia 2010 r. - Munch przeciwko OHIM.
Dz.U.UE.C.2010.63.55
Akt nienormatywny(Sprawa F-6/10)
(2010/C 63/97)
Język postępowania: niemiecki
(Dz.U.UE C z dnia 13 marca 2010 r.)
Strony
Strona skarżąca: Yannick Munch (Barcelona, Hiszpania) (przedstawiciel: H. Tettenborn, Rechtsanwalt)
Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)
Przedmiot i opis sporu
Z jednej strony stwierdzenie nieważności zawartej w umowie skarżącego klauzuli przewidującej automatyczne rozwiązanie umowy o pracę w przypadku nieumieszczenia jego nazwiska na liście rezerwowej sporządzonej w wyniku zewnętrznego konkursu zorganizowanego na potrzeby OHIM. Z drugiej strony stwierdzenie, że konkurs OHIM/AD/01/07, OHIM/ AD/02/07, OHIM/AST/01/07 i OHIM/AST/02/07 nie wywołuje żadnych skutków w zakresie jej umowy o pracę. Ponadto zasądzenie od OHIM odszkodowania i zadośćuczynienia za doznaną krzywdę.
Żądania strony skarżącej
Skarżący wnosi do Sądu o:
– uchylenie decyzji zawartych w piśmie OHIM z dnia 12 marca 2009 r., zgodnie z którym stosunek pracy skarżącej zostaje rozwiązany z zachowaniem siedmiomiesięcznego okresu wypowiedzenia począwszy od dnia 16 marca 2009 r., i stwierdzenie dalszego istnienia stosunku pracy skarżącego. W zakresie, w jakim Sąd uzna to za stosowne, skarżący wnosi o uchylenie uważanej przez niego za niesamodzielną decyzji zawartej w piśmie OHIM z dnia 9 października 2009 r. (oddalenie zażalenia);
– uchylenie lub stwierdzenie nieważności klauzuli rozwiązującej zawartej w art. 5 umowy o pracę skarżącego z OHIM, a posiłkowo
– oświadczenie, że również w przyszłości rozwiązanie umowy o pracę skarżącego nie może opierać się na klauzuli rozwiązującej zawartej w jego umowie;
– stwierdzenie, że w każdym razie wymienione w piśmie OHIM z dnia 12 marca 2009 r. postępowania konkursowe nie były w stanie wywołać negatywnych skutków klauzuli rozwiązującej;
– zasądzenie od OHIM zadośćuczynienia za doznaną przez skarżącego w wyniku wskazanej w żądaniu pierwszym decyzji krzywdę w stosownej wysokości określonej przez Sąd;
– zasądzenie od OHIM na rzecz skarżącego - przy jednoczesnym nakazaniu OHIM dalszego zatrudniania skarżącego jako członka personelu i przywrócenia go do pracy - odszkodowania za doznaną przez niego szkodę, w szczególności przez zapłatę wszystkich ewentualnie zaległych kwot i zwrot wszystkich pozostałych wydatków powstałych po stronie skarżącej w wyniku bezprawnego działania OHIM (po potrąceniu zasiłku dla bezrobotnych);
– posiłkowo na wypadek gdyby z prawnych lub faktycznych względów zaistniałych w rozpatrywanym przypadku przywrócenie skarżącego do pracy lub dalsze jego zatrudnienie na dotychczasowych warunkach nie było możliwe - zasądzenie od OHIM na rzecz skarżącego odszkodowania za szkodę powstałą w wyniku niezgodnego z prawem rozwiązania umowy o pracę w wysokości wynoszącej różnicę między rzeczywiście osiąganym dochodem a dochodem, którego skarżący mógł się spodziewać, gdyby umowa obowiązywała dalej, z uwzględnieniem świadczeń na rzecz ubezpieczenia emerytalnego i innych szczególnych roszczeń;
– minimalnie jednak zasądzenie na rzecz skarżącego odszkodowania za szkodę powstała w wyniku niezgodnego z prawem rozwiązania jego umowy o pracę w wysokości różnicy między dochodem osiąganym przez niego do dnia 15 października 2009 r. a dochodem, którego skarżący mógłby się spodziewać, gdyby umowa obowiązywała do dnia 15 listopada 2009 r., z uwzględnieniem świadczeń na rzecz ubezpieczenia emerytalnego i innych szczególnych roszczeń;
– obciążenie OHIM kosztami postępowania.