Sprawa F-5/10: Skarga wniesiona w dniu 19 stycznia 2010 r. - Clarke przeciwko OHIM.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2010.63.54/2

Akt nienormatywny
Wersja od: 13 marca 2010 r.

Skarga wniesiona w dniu 19 stycznia 2010 r. - Clarke przeciwko OHIM

(Sprawa F-5/10)

(2010/C 63/96)

Język postępowania: niemiecki

(Dz.U.UE C z dnia 13 marca 2010 r.)

Strony

Strona skarżąca: Nicole Clarke (Alicante, Hiszpania) (przedstawiciel: H. Tettenborn, Rechtsanwalt)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

Przedmiot i opis sporu

Z jednej strony stwierdzenie nieważności zawartej w umowie skarżącej klauzuli przewidującej automatyczne rozwiązanie

umowy o pracę w przypadku nieumieszczenia jej nazwiska na liście rezerwowej sporządzonej w wyniku zewnętrznego konkursu zorganizowanego na potrzeby OHIM. Z drugiej strony stwierdzenie, że konkurs OHIM/AD/01/07, OHIM/ AD/02/07, OHIM/AST/01/07 i OHIM/AST/02/07 nie wywołuje żadnych skutków w zakresie jej umowy o pracę. Ponadto zasądzenie od OHIM odszkodowania i zadośćuczynienia za doznaną krzywdę.

Żądania strony skarżącej

Skarżąca wnosi do Sądu o:

– uchylenie decyzji zawartych w piśmie OHIM z dnia 12 marca 2009 r., zgodnie z którym stosunek pracy skarżącej zostaje rozwiązany z zachowaniem ośmiomiesięcznego okresu wypowiedzenia począwszy od dnia 16 marca 2009 r., i stwierdzenie dalszego istnienia stosunku pracy skarżącej. W zakresie, w jakim Sąd uzna to za stosowne, skarżąca wnosi o uchylenie uważanych przez skarżącą za niesamodzielne decyzji zawartych w pismach OHIM z dnia 3 sierpnia 2009 r. (ustalenie trzymiesięcznego terminu) i z dnia 9 października 2009 r. (oddalenie zażalenia);

– uchylenie lub stwierdzenie nieważności klauzuli rozwiązującej zawartej w art. 5 umowy o pracę skarżącej z OHIM, a posiłkowo

– oświadczenie, że również w przyszłości rozwiązanie umowy o pracę skarżącej nie może opierać się na klauzuli rozwiązującej zawartej w jej umowie;

– stwierdzenie, że w każdym razie wymienione w piśmie OHIM z dnia 12 marca 2009 r. postępowania konkursowe nie były w stanie wywołać negatywnych skutków klauzuli rozwiązującej;

– zasądzenie od OHIM zadośćuczynienia za doznaną przez skarżącą w wyniku wskazanej w żądaniu pierwszym decyzji krzywdę w stosownej wysokości określonej przez Sąd;

– na wypadek gdyby z uwagi na bezprawne działanie OHIM w chwili wydania orzeczenia przez Sąd skarżąca nie świadczyła już rzeczywiście pracy, mimo dalszego istnienia stosunku pracy, lub gdyby OHIM wypłacił już na rzecz skarżącej zaległe należności:

– zasądzenie od OHIM na rzecz skarżącej - przy jednoczesnym nakazaniu OHIM dalszego zatrudniania skarżącej jako członka personelu i przywrócenia jej do pracy - odszkodowania za doznaną przez nią szkodę, w szczególności przez zapłatę wszystkich ewentualnie zaległych kwot i zwrot wszystkich pozostałych wydatków powstałych po stronie skarżącej w wyniku bezprawnego działania OHIM (po potrąceniu zasiłku dla bezrobotnych);

– posiłkowo na wypadek gdyby z prawnych lub faktycznych względów zaistniałych w rozpatrywanym przypadku przywrócenie skarżącej do pracy lub dalsze jej zatrudnienie na dotychczasowych warunkach nie było możliwe - zasądzenie od OHIM na rzecz skarżącej odszkodowania za szkodę powstałą w wyniku niezgodnego z prawem rozwiązania umowy o pracę w wysokości wynoszącej różnicę między rzeczywiście osiąganym dochodem a dochodem, którego skarżąca mogła się spodziewać, gdyby umowa obowiązywała dalej, z uwzględnieniem świadczeń na rzecz ubezpieczenia emerytalnego i innych szczególnych roszczeń;

– obciążenie OHIM kosztami postępowania.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.