Sprawa F-43/06: Skarga wniesiona w dniu 21 kwietnia 2006 r. - Talvela przeciwko Komisji.
Dz.U.UE.C.2006.143.38
Akt nienormatywny(Sprawa F-43/06)
(2006/C 143/73)
Język postępowania: francuski
(Dz.U.UE C z dnia 17 czerwca 2006 r.)
Strony
Strona skarżąca: Tuomo Talvela (Oslo, Norwegia) [przedstawiciel: E. Boigelot, avocat]
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– uchylenie sprawozdania z przebiegu kariery skarżącego za okres od dnia 1 stycznia 2004 r. do dnia 31 grudnia 2004 r., jak również decyzji oceniającego z odwołania z dnia 31 sierpnia 2005 r. potwierdzającej i ostatecznie przyjmującej to sprawozdanie;
– uchylenie dorozumianej decyzji o oddaleniu wniosku skarżącego z dnia 25 lutego 2005 r., jak również jakichkolwiek aktów będących jej następstwem lub z nią związanych;
– uchylenie decyzji organu powołującego z dnia 11 stycznia 2006 r., otrzymanej w dniu 13 stycznia 2006 r., o oddaleniu zażalenia wniesionego przez skarżącego w dniu 23 września 2005 r. w sprawie uchylenia zaskarżonych decyzji;
– zasądzenie zadośćuczynienia, jak i odszkodowania w tym za szkodę w rozwoju kariery, oszacowanych ex aequo et bono na 4 000 EUR, z zastrzeżeniem zmian w trakcie postępowania;
– obciążenie Komisji Wspólnot Europejskich kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Skarżący podnosi przede wszystkim naruszenie art. 25 akapit drugi, art. 26 i 43 regulaminu pracowniczego, jak również ogólnych przepisów wykonawczych o zastosowaniu art. 43, przyjętych przez pozwaną w dniu 3 marca 2004 r., zasad szczególnych odnoszących się do personelu zatrudnionego w służbach zewnętrznych oraz wytycznych w sprawie oceny.
Podnosi on ponadto, że pozwana naruszyła ogólne przepisy wykonawcze, które uchwaliła w dniu 28 kwietnia 2004 r., w zakresie przebiegu dochodzeń administracyjnych oraz rodzajów postępowania dyscyplinarnego.
Skarży się on następnie na naruszenie podstawowych wymogów proceduralnych, naruszenie ogólnych zasad prawa, takich jak przestrzeganie prawa do obrony, zasadę dobrej administracji i obowiązek staranności, zasadę równości traktowania oraz zasad, zgodnie z którymi organ powołujący wydaje decyzję jedynie w oparciu o prawnie dopuszczalne motywy, tzn. takie które są słuszne i nie są dotknięte oczywistym błędem w ocenie co do okoliczności faktycznych lub co do prawa.
Skarżący podnosi wreszcie, że sporządzając sporną ocenę za 2004 r. na przywołanych warunkach, organ powołujący w sposób oczywisty nie dokonał właściwego zastosowania i wykładni przepisów regulaminowych ani przywołanych wyżej zasad. Decyzja jego opiera się zatem na niedokładnym uzasadnieniu, zarówno co do okoliczności faktycznych jak i co do prawa. Skarżący znalazł się w rezultacie w sytuacji dyskryminacji w administracji, niezgodnej z jego oczekiwaniami oraz uzasadnionymi interesami.