Sprawa F-15/10: Skarga wniesiona w dniu 26 lutego 2010 r. - Andres i in. przeciwko EBC.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2010.134.54/2

Akt nienormatywny
Wersja od: 22 maja 2010 r.

Skarga wniesiona w dniu 26 lutego 2010 r. - Andres i in. przeciwko EBC

(Sprawa F-15/10)

(2010/C 134/91)

Język postępowania: francuski

(Dz.U.UE C z dnia 22 maja 2010 r.)

Strony

Strona skarżąca: Carlos Andres i in. (Frankfurt nad Menem, Niemcy) (przedstawiciele: adwokaci M. Vandenbussche i L. Levi)

Strona pozwana: Europejski Bank Centralny

Przedmiot i opis sporu

Z jednej strony stwierdzenie nieważności odcinków wynagrodzenia skarżących z lipca 2009 r. i wszystkich odcinków wynagrodzenia przypadających na okresy wcześniejsze i późniejsze w zakresie w jakim odcinki te stanowią implementację reformy systemu emerytalnego, o której zadecydowano w dniu 4 maja 2009 r. Z drugiej strony naprawienie szkody poniesionej przez skarżących.

Żądania strony skarżącej

– stwierdzenie nieważności odcinków wynagrodzenia z lipca 2009 r. w zakresie w jakim odcinki te stanowią, w odniesieniu do skarżących pierwszą implementację reformy systemu ubezpieczeń, o której zadecydowała Rada Prezesów w dniu 4 maja 2009 r. oraz, w tym samym zakresie nieważności wszystkich odcinków wynagrodzenia przypadających na okresy wcześniejsze i późniejsze;

– w zakresie w jakim to potrzebne stwierdzenie nieważności decyzji o oddaleniu wniosków o ponowne zbadanie sprawy ("administrative review") i wewnętrznych zażaleń ("grievance procedure") odpowiednio z dnia 28 sierpnia 2009 r. i z dnia 17 grudnia 2009 r.;

– w konsekwencji zasądzenie od strony pozwanej zapłaty różnicy w wynagrodzeniu i w emeryturze wynikającej z odmienności pomiędzy ww. decyzją Rady Prezesów z dnia 4 maja 2009 r. i uprzednio obowiązującym systemem emerytalnym. Tę różnicę w wynagrodzeniu i w emeryturze należy podwyższyć o odsetki za zwłokę za okres od dnia 15 czerwca 2009 r. i następnie od 15 każdego miesiąca do chwili całkowitej zapłaty. Wysokość odsetek podlega ustaleniu zgodnie ze stopą EBC podwyższoną o 3 pkt.;

– zasądzenie od strony pozwanej odszkodowania za szkodę poniesioną w związku z utratą siły nabywczej, której wysokość szacuje się wstępnie ex aequo et bono na 1 % miesięcznego wynagrodzenia każdego ze skarżących;

– obciążenie Europejskiego Banku Centralnego kosztami postępowania.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.