Sprawa F-144/06: Skarga wniesiona w dniu 22 grudnia 2006 r. - Bleyaert przeciwko Radzie.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2007.20.41/2

Akt nienormatywny
Wersja od: 27 stycznia 2007 r.

Skarga wniesiona w dniu 22 grudnia 2006 r. - Bleyaert przeciwko Radzie

(Sprawa F-144/06)

(2007/C 20/64)

Język postępowania: francuski

(Dz.U.UE C z dnia 27 stycznia 2007 r.)

Strony

Strona skarżąca: Eric Bleyaert (Maldegem, Belgia) (przedstawiciele: S. Orlandi, A. Coolen, J.-N. Louis i E. Marchal, avocats)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania strony skarżącej

– uchylenie decyzji organu powołującego o niewpisaniu nazwiska skarżącego na listę urzędników wybranych do wzięcia udziału w szkoleniu w ramach procedury certyfikacji w postępowaniu w 2005 r.;

– obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Skarżący, urzędnik Rady zaszeregowany do grupy AST 8, zgłosił swoją kandydaturę do procedury certyfikacji w postępowaniu w 2005 r. Jego nazwisko, znajdujące się na projekcie listy urzędników wybranych do wzięcia udziału w szkoleniu w ramach procedury certyfikacji w postępowaniu w 2005 r., nie zostało wpisane na ostateczną listę, opublikowaną w dniu 22 maja 2006 r., którą przyjął organ powołujący przy uwzględnieniu opinii komitetu wspólnego ds. procedury certyfikacji. Komitet ten wysłuchał skarżącego w dniu 17 maja 2006 r.

W uzasadnieniu swojej skargi skarżący podnosi najpierw naruszenie obowiązku uzasadnienia, tym bardziej, że organ powołujący nie odpowiedział na jego zażalenie. Ponadto podnosi naruszenie art. 45a regulaminu pracowniczego oraz art. 5 ogólnych przepisów wykonawczych do tego przepisu regulaminu. W szczególności wspólny komitet, który mógł wysłuchać wyłącznie tych urzędników, którzy zakwestionowali projekt listy, nie miał prawa wezwać skarżącego. W każdym razie skarżący uważa, że również zasada równości traktowania została naruszona, gdyż wspólny komitet nie wysłuchał wszystkich urzędników, których nazwiska widniały na projekcie listy.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.