Sprawa F-122/07: Skarga wniesiona w dniu 25 października 2007 r. - Marcuccio przeciwko Komisji.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2008.64.65/2

Akt nienormatywny
Wersja od: 8 marca 2008 r.

Skarga wniesiona w dniu 25 października 2007 r. - Marcuccio przeciwko Komisji

(Sprawa F-122/07)

(2008/C 64/108)

Język postępowania: włoski

(Dz.U.UE C z dnia 8 marca 2008 r.)

Strony

Strona skarżąca: Luigi Marcuccio (Tricase, Włochy) (przedstawiciel: G. Cipressa, avvocato)

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich

Żądania strony skarżącej

– stwierdzenie nieważności memorandum RELEX.K.4 D(2006) 522434 z dnia 30 listopada 2006 r.;

– stwierdzenie nieważności memorandum D(2007) 502458 z dnia 15 lutego 2007 r.;

– stwierdzenie nieważności decyzji zamykającej dochodzenie w sprawie incydentu z dnia 6 września 2001 r., kiedy to skarżący prosił o pomoc służbę ochrony przedstawicielstwa Komisji Europejskiej w Angoli w zmianie opony w samochodzie;

– stwierdzenie nieważności decyzji pozwanej, w jakikolwiek sposób sformułowanej, o oddaleniu wniosku z dnia 1 września 2006 r., który skarżący przesłał organowi powołującemu;

– stwierdzenie nieważności, o ile to konieczne, memorandum ADMIN. B.2./MB/nb. D (07) 16072 z dnia 16 lipca 2007 r.

– stwierdzenie nieważności decyzji pozwanej, w jakikolwiek sposób sformułowanej, o oddaleniu skargi z dnia 26 marca 2007 r., którą skarżący przesłał organowi powołującemu;

– nakazanie pozwanej przeprowadzenie dochodzenia dla ustalenia okoliczności wydarzeń z dnia 5 maja 2003 r. kiedy kierownik administracyjny ad interim przedstawicielstwa WE w Angoli prowadził samochód skarżącego z parkingu przed jego mieszkaniem do miejsca położonego około 4 kilometry dalej, wypadków z dnia 6 września 2001 r. oraz czy jest jakikolwiek związek między tymi zdarzeniami oraz powiadomienie niezwłocznie skarżącego o wynikach dochodzenia, wywieszenie w odpowiedniej ilości widocznych miejsc ogłoszeń zawierających w skróconej formie wyniki dochodzenia i zapewnienie dostępu do tych wyników; tytułem roszczenia alternatywnego zasądzenie od pozwanego na rzecz skarżącego tytułem zadośćuczynienia za krzywdę wynikającą z decyzji oddalającej wniosek z dnia 1 września 2006 r. kwoty 100.000 EUR lub innej kwoty, wyższej lub niższej w zależności od uznania Sądu oraz w odniesieniu do krzywdy, która nastąpi po dniu złożenia niniejszej skargi kwoty 20 EUR lub kwoty wyższej lub niższej w zależności od uznania Sądu za każdy dzień od dnia następującego po wniesieniu niniejszej skargi do dnia, w którym po zakończeniu dochodzenia, skarżący zostanie powiadomiony a wyniki w należyty sposób upublicznione;

– zasądzenie od pozwanej na rzecz skarżącego tytułem zadośćuczynienia za krzywdę wynikającą z odmowy przesłania mu włoskiego tłumaczenia memorandum z dnia 30 listopada 2006 r. kwoty 20.000 EUR lub innej kwoty, którą Sąd uzna za właściwą oraz w odniesieniu do krzywdy, która nastąpi po dniu złożenia niniejszej skargi, kwoty 2 EUR lub innej kwoty, którą Sąd uzna za właściwą za każdy dzień od dnia następującego po wniesieniu niniejszej skargi do dnia, w którym podjęte zostaną wszelkie środki zmierzające do stwierdzenia nieważności odmowy;

– zasądzenie od pozwanego na rzecz skarżącego tytułem zadośćuczynienia za krzywdę - zarówno już wyrządzoną jak i tę, która wyrządzona zostanie w przyszłości - wynikającą z decyzji o zamknięciu dochodzenia, jeżeli chodzi o wyrządzona już krzywdę, kwoty 20.000 EUR lub innej kwoty, którą Sąd uzna za właściwą, której wypłata winna nastąpić niezwłocznie po wydaniu w niniejszej sprawie wyroku, a w odniesieniu do krzywdy, która nastąpi po dniu złożenia skargi w niniejszej sprawie kwoty 25 EUR, lub innej kwoty, którą Sąd uzna za właściwą, za każdy dzień od dnia następującego po wniesieniu niniejszej skargi do dnia, w którym podjęte zostaną wszelkie środki zmierzające do stwierdzenia nieważności decyzji o zamknięciu dochodzenia;

– potwierdzenie sprzeczności z prawem tego, że przynajmniej do dnia, w którym otrzymał on memorandum z dnia 30 listopada 2006 r. skarżącego nie powiadomiono o decyzji o zamknięciu dochodzenia;

– stwierdzenie niezgodności z prawem braku powiadomienia skarżącego, że dochodzenie zostało zamknięte;

– zasądzenie od pozwanego na rzecz skarżącego tytułem zadośćuczynienia za krzywdę wyrządzona w związku z brakiem zawiadomienia go o zamknięciu dochodzenia kwoty 50.000 EUR lub innej kwoty, którą Sąd uzna za właściwą,

– obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie swej skargi skarżący podnosi trzy zarzuty: 1) absolutny brak uzasadnienia, wynikający między innymi z braku logiki, niespójności, braku racjonalności, bezładu, braku dobrej wiary, braku lub nieprawidłowości dochodzenia; 2) poważne i oczywiste naruszenie prawa 3) naruszenie obowiązku starannego działania i dobrej administracji.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.