Sprawa F-107/06: Skarga wniesiona w dniu 15 września 2006 r. - Berrisford przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2006.261.36

Akt nienormatywny
Wersja od: 28 października 2006 r.

Skarga wniesiona w dniu 15 września 2006 r. - Berrisford przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich

(Sprawa F-107/06)

(2006/C 261/74)

Język postępowania: francuski

(Dz.U.UE C z dnia 28 października 2006 r.)

Strony

Strona skarżąca: Michale Berrisford (Bruksela, Belgia) (Przedstawiciel: E. Boigelot, avocat)

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich

Żądania strony skarżącej

– uchylenie decyzji o niewpisaniu nazwiska skarżącego na listę urzędników awansowanych z grupy A*12 do grupy A*13 w postępowaniu w sprawie awansu za rok 2005 i w konsekwencji o nieawansowaniu skarżącego, w brzmieniu opublikowanym w Informacjach administracyjnych nr 85-2005 z dnia 23 listopada 2005 r., w zakresie w jakim decyzja ta została wydana mimo że w ramach postępowania w sprawie awansu skarżącemu przyznano błędnie niedostateczną liczbę punktów pierwszeństwa;

– uchylenie decyzji z dnia 6 czerwca 2006 r. oddalającej zażalenie wniesione przez skarżącego w dniu 21 lutego 2006 r. pod numerem R/123/06 zgodnie z art. 90 ust. 2 regulaminu pracowniczego;

– zasądzenie od Komisji odszkodowania i zadośćuczynienia za szkody i krzywdy oraz uszczerbek dla kariery skarżącego w wysokości 25.000 EUR oraz odsetek w wysokości 7 % naliczonych od dnia 21 lutego 2006 r., czyli daty wniesienia przez skarżącego zażalenia;

– wkażdym przypadku obciążenie Komisji kosztami postępowania na podstawie art. 87 ust. 2 regulaminu Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich.

Zarzuty i główne argumenty

W uzasadnieniu skargi skarżący podnosi trzy zarzuty. Pierwszy dotyczy naruszenia art. 45 regulaminu pracowniczego, naruszenia ogólnych przepisów wykonawczych do tego artykułu, naruszenia załącznika XIII do regulaminu pracowniczego, naruszenia obowiązku uzasadnienia oraz oczywistego błędu w ocenie. Skarżący twierdzi w szczególności, że mimo jego ogromnych zasług i okoliczności, iż dwukrotnie został umieszczony na liście "oczekujących na awans w byłej grupie zaszeregowania A 4", nie otrzymał 3 punktów awansowych przewidzianych w art. 12 ust. 2 lit. c) ogólnych przepisów wykonawczych, ani czterech specjalnych dodatkowych punktów preferencyjnych, ani nawet jednego dodatkowego punktu preferencyjnego przydzielanego przez zatrudniającą go Dyrekcję Generalną, którego przyznania skarżący domagał się w skardze, którą wniósł do Wspólnego Komitetu ds. Awansu urzędników w grupie A. Skarżący podnosi również okoliczność, że planowany odsetek urzędników, którzy mieli zostać awansowani, wynoszący 5 %, nie został osiągnięty.

Zarzut drugi dotyczy naruszenia zasady równości szans, zasady równego traktowania urzędników oraz zasady niedyskryminacji. Zdaniem skarżącego zarówno treść zasad jak i ich zastosowanie w okresie przejściowym w decyzjach w sprawie awansu dotyczących urzędników grupy A*13 należących do "oczekujących na awans" są niesprawiedliwe i dyskryminujące w porównaniu z decyzjami w sprawie awansu dotyczącymi urzędników na analogicznych listach "oczekujących na awans" w innych grupach zaszeregowania. Skarżący podnosi również dyskryminację w ramach grupy A*12, powołując się na okoliczność, że w grupie tej znajdują się urzędnicy awansowani z grupy A*11, którzy w ich dorobku punktowym mają cztery specjalne dodatkowe punkty preferencyjne, co stanowi naruszenie powyżej przywoływanych zasad.

Zarzut trzeci dotyczy naruszenia zasady uzasadnionych oczekiwań, zasady dobrej administracji i zasady opieki. Zdaniem skarżącego, mimo zapewnień udzielonych przez administrację, okoliczność, iż skarżący został dwukrotnie umieszczony na liście oczekujących na awans oraz uczestniczył w przeprowadzonej wcześniej "drugiej rundzie" nie została wzięta pod uwagę. Ponadto, w zakresie, w jakim nowy system udzielania awansów został zastosowany względem urzędników w grupie zaszeregowania skarżącego po raz pierwszy w 2005 r., skarżący podnosi, że mógł w uzasadniony sposób oczekiwać, że zostanie potraktowany w ten sam sposób jak inni urzędnicy, w szczególności w odniesieniu do tzw. "oczekujących na awans", którzy korzystali ze środków przejściowych służących złagodzeniu negatywnych następstw zmiany systemu awansów ze starego na nowy.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.