Sprawa C-97/11: Amia Spa, w likwidacji v. Provincia Regionale di Palermo (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2012.200.2/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 7 lipca 2012 r.

Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 24 maja 2012 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Commissione Tributaria Provinciale di Palermo - Włochy) - Amia Spa, w likwidacji przeciwko Provincia Regionale di Palermo

(Sprawa C-97/11)⁽¹⁾

(Środowisko naturalne - Składowanie odpadów - Dyrektywa 1999/31/WE - Szczególny podatek od umieszczania odpadów stałych na składowiskach - Obowiązek zapłaty tego podatku przez podmiot zajmujący się składowiskiem - Koszty działalności składowiska - Dyrektywa 2000/35/WE - Odsetki za opóźnienie - Obowiązki ciążące na sądzie krajowym)

(2012/C 200/03)

Język postępowania: włoski

(Dz.U.UE C z dnia 7 lipca 2012 r.)

Sąd krajowy

Commissione Tributaria Provinciale di Palermo

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: Amia Spa, w likwidacji

Strona pozwana: Provincia Regionale di Palermo

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Commissione Tributaria Provinciale di Palermo - Wykładnia art. 10 dyrektywy Rady 1999/31/WE z dnia 26 kwietnia 1999 r. w sprawie składowania odpadów (Dz.U. L 182, s. 1), dyrektywy 2000/35/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 czerwca 2000 r. w sprawie zwalczania opóźnień w płatnościach w transakcjach handlowych (Dz.U. L 200, s. 35) - Uregulowanie krajowe ustanawiające szczególny podatek za umieszczanie odpadów stałych na składowisku i zobowiązujące podmiot zajmujący się składowiskiem do uiszczenia (tytułem zaliczki) tegoż podatku, którego kwota jest ustalana na podstawie ilości składowanych odpadów i który jest należny od podmiotu, który umieszcza odpady na składowisku.

Sentencja

W takich okolicznościach jak te przed sądem krajowym:

– przed podjęciem decyzji o niestosowaniu właściwych przepisów ustawy nr 549 z dnia 28 grudnia 1995 r. o środkach racjonalizacji finansów publicznych do sądu krajowego należy najpierw sprawdzenie, z uwzględnieniem wszystkich przepisów prawa wewnętrznego, zarówno materialnego, jak i proceduralnego, czy w żadnym wypadku nie uda mu się dokonać wykładni prawa krajowego umożliwiającej rozstrzygnięcie zawisłego przed nim sporu w sposób zgodny z brzmieniem i celami dyrektywy Rady 1999/31/WE z dnia 26 kwietnia 1999 r. w sprawie składowania odpadów, zmienionej rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 września 2003 r., oraz dyrektywy 2000/35/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 czerwca 2000 r. w sprawie zwalczania opóźnień w płatnościach w transakcjach handlowych,

– jeżeli taka wykładnia nie jest możliwa, sąd krajowy jest obowiązany nie stosować w zawisłym przed nim sporze przepisów krajowych sprzecznych z art. 10 dyrektywy 1999/31, zmienionej rozporządzeniem nr 1882/2003, i z art. 1-3 dyrektywy 2000/3.

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 238 z 13.8.2011.