Sprawa C-96/10: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Rechtbank van eerste aanleg te Brussel (Belgia) w dniu 22 lutego 2010 r. - Frans Bosschaert przeciwko Belgische Staat, NV Slachthuizen Georges Goossens en Zonen, NV Slachthuizen Goossens.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2010.113.28/2

Akt nienormatywny
Wersja od: 1 maja 2010 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Rechtbank van eerste aanleg te Brussel (Belgia) w dniu 22 lutego 2010 r. - Frans Bosschaert przeciwko Belgische Staat, NV Slachthuizen Georges Goossens en Zonen, NV Slachthuizen Goossens

(Sprawa C-96/10)

(2010/C 113/44)

Język postępowania: niderlandzki

(Dz.U.UE C z dnia 1 maja 2010 r.)

Sąd krajowy

Rechtbank van eerste aanleg te Brussel

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: Frans Bosschaert

Strona pozwana: Belgische Staat,

NV Slachthuizen Georges Goossens en Zonen

NV Slachthuizen Goossens

Pytania prejudycjalne

1) Czy prawo wspólnotowe stoi na przeszkodzie temu, by sąd krajowy stosował termin przedawnienia wynoszący pięć lat, przewidziany w krajowym porządku prawnym dla wierzytelności wobec państwa, do powództw o zwrot opłat uiszczonych państwu członkowskiemu na podstawie mieszanego systemu pomocy i opłat, który okazał się nie tylko w części bezprawny, lecz również w części niezgodny z prawem wspólnotowym, wpłaconych przed wejściem w życie zastępującego pierwszy system nowego systemu pomocy i opłat obowiązkowych, który został uznany w ostatecznej decyzji Komisji za zgodny z prawem wspólnotowym, ale nie w zakresie w jakim opłaty te nakładane są z mocą wsteczną za okres przed wydaniem tej decyzji?

2) Czy w przypadku, w którym państwo członkowskie nakłada opłaty na jednostkę, która ze swej strony jest zobowiązana do przenoszenia tych opłat na inne jednostki, z którymi prowadzi działalność handlową w sektorze, dla którego państwo członkowskie przewidziało mieszany system pomocy i opłat, który okazał się następnie nie tylko w części bezprawny, lecz również niezgodny z prawem wspólnotowym, prawo wspólnotowe stoi na przeszkodzie temu, by dla tych jednostek zgodnie z przepisami krajowymi obowiązywał krótszy termin przedawnienia na żądanie od państwa członkowskiego zwrotu opłat niezgodnych z prawem wspólnotowym, podczas gdy wobec innego pośrednika prywatnego obowiązuje dłuższy termin na żądanie zwrotu tych samych opłat, wobec czego może on znajdować się w sytuacji, w której wierzytelność wobec niego nie jest przedawniona, ale wierzytelność wobec państwa członkowskiego tak, oraz pośrednik ten może zostać pozwany przez inne podmioty gospodarcze i ewentualnie musi wnieść przeciwko państwu członkowskiemu skargę z tytułu gwarancji, niemniej nie może żądać od państwa członkowskiego zwrotu opłat, które sam uiścił mu bezpośrednio?

3) Czy prawo wspólnotowe stoi na przeszkodzie temu, aby państwo członkowskie mogło powoływać się na krajowe terminy przedawnienia, które są dlań szczególnie korzystne w świetle krajowego prawa powszechnego, dla obrony w postępowaniu wszczętym przeciwko niemu przez jednostkę w celu zapewnienia ochrony praw, które jednostka ta czerpie z traktatu WE, w przypadku takim jak opisany przez sąd krajowy, w którym te szczególnie korzystne krajowe terminy przedawnienia uniemożliwiają żądanie zwrotu opłat uiszczonych na rzecz państwa członkowskiego z tytułu mieszanego systemu pomocy i opłat, który okazał się nie tylko w części bezprawny, lecz również w części niezgodny z prawem wspólnotowym, w sytuacji gdy Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich stwierdził niezgodność z prawem wspólnotowym dopiero po wygaśnięciu tych szczególnie korzystnych krajowych terminów przedawnienia, chociaż niezgodność z prawem istniała już przedtem?

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.