Sprawa C-949/19: Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 10 marca 2021 r. - M.A. v. Konsul Rzeczypospolitej Polskiej w N.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2021.182.18

Akt nienormatywny

Wersja od: 10 maja 2021 r.

Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 10 marca 2021 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Naczelny Sąd Administracyjny - Polska) - M.A. / Konsul Rzeczypospolitej Polskiej w N.

(Sprawa C-949/19) ¹

[Odesłanie prejudycjalne - Kontrole graniczne, azyl i imigracja - Polityka wizowa - Konwencja wykonawcza do układu z Schengen - Artykuł 21 ust. 2a - Karta praw podstawowych - Artykuł 47 - Prawo do skutecznego środka prawnego - Odmowa wydania przez konsula wizy długoterminowej - Obowiązek zagwarantowania przez państwo członkowskie środka prawnego przed sądem od decyzji o odmowie wydania takiej wizy]

(2021/C 182/25)

Język postępowania: polski

(Dz.U.UE C z dnia 10 maja 2021 r.)

Sąd odsyłający

Naczelny Sąd Administracyjny

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: M.A.

Druga strona postępowania: Konsul Rzeczypospolitej Polskiej w N.

Sentencja

1) Artykuł 21 ust. 2a Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen z dnia 14 czerwca 1985 r. między rządami państw Unii Gospodarczej Beneluksu, Republiki Federalnej Niemiec oraz Republiki Francuskiej w sprawie stopniowego znoszenia kontroli na wspólnych granicach, podpisanej w Schengen w dniu 19 czerwca 1990 r., która weszła w życie w dniu 26 marca 1995 r., zmienionej rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 610/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r., należy interpretować w ten sposób, że nie znajduje on zastosowania do obywatela państwa trzeciego, któremu odmówiono wydania wizy długoterminowej.

2) Prawo Unii, w szczególności art. 34 ust. 5 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/801 z dnia 11 maja 2016 r. w sprawie warunków wjazdu i pobytu obywateli państw trzecich w celu prowadzenia badań naukowych, odbycia studiów, szkoleń, udziału w wolontariacie, programach wymiany młodzieży szkolnej lub projektach edukacyjnych oraz podjęcia pracy w charakterze au pair w świetle art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, należy interpretować w ten sposób, że nakłada ono na państwa członkowskie obowiązek ustanowienia procedury odwoławczej od decyzji o odmowie wydania wizy w celu odbycia studiów, w rozumieniu tej dyrektywy, której szczegółowe zasady należą do porządku prawnego każdego państwa członkowskiego, przy poszanowaniu zasad równoważności i skuteczności, przy czym procedura ta musi gwarantować na pewnym etapie środek prawny przed sądem. Do sądu odsyłającego należy zbadanie, czy wniosek o wydanie wizy długoterminowej w celu odbycia studiów rozpatrywany w postępowaniu głównym jest objęty zakresem stosowania tej dyrektywy.

¹ Dz.U. C 191 z 8.6.2020.