Sprawa C-94/20: Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 10 czerwca 2021 r. - Land Oberösterreich v. KV.
Dz.U.UE.C.2021.297.12/2
Akt nienormatywnyWyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 10 czerwca 2021 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Landesgericht Linz - Austria) - Land Oberösterreich / KV
(Sprawa C-94/20) 1
Język postępowania: niemiecki
(2021/C 297/11)
(Dz.U.UE C z dnia 26 lipca 2021 r.)
Sąd odsyłający
Landesgericht Linz
Strony w postępowaniu głównym
Strona powodowa: Land Oberösterreich
Strona pozwana: KV
Sentencja
1) Artykuł 11 ust. 1 lit. d) dyrektywy Rady 2003/109/WE z dnia 25 listopada 2003 r. dotyczącej statusu obywateli państw trzecich będących rezydentami długoterminowymi należy interpretować w ten sposób, że stoi on na przeszkodzie - nawet jeśli skorzystano z możliwości zastosowania odstępstwa przewidzianego w art. 11 ust. 4 tej dyrektywy - uregulowaniu państwa członkowskiego, zgodnie z którym, co się tyczy obywateli państw trzecich będących rezydentami długoterminowymi, przyznanie dodatku mieszkaniowego jest uzależnione od warunku, by udokumentowali oni w sposób określony w tym uregulowaniu, że posiadają podstawową znajomość języka tego państwa członkowskiego, jeśli ten dodatek mieszkaniowy stanowi "świadczenie podstawowe" w rozumieniu tego ostatniego przepisu, co powinien ustalić sąd odsyłający.
2) Uregulowanie państwa członkowskiego, które ma zastosowanie bez rozróżnienia do wszystkich obywateli państw trzecich i na mocy którego, co się tyczy obywateli państw trzecich będących rezydentami długoterminowymi, przyznanie dodatku mieszkaniowego jest uzależnione od warunku, by udokumentowali oni w sposób określony w tym uregulowaniu, że posiadają podstawową znajomość języka tego państwa członkowskiego, nie jest objęte zakresem stosowania dyrektywy Rady 2000/43/WE z dnia 29 czerwca 2000 r. wprowadzającej w życie zasadę równego traktowania osób bez względu na pochodzenie rasowe lub etniczne.
3) Jeśli skorzystano z możliwości zastosowania odstępstwa przewidzianego w art. 11 ust. 4 dyrektywy 2003/109, art. 21 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej nie ma zastosowania w wypadku istnienia uregulowania państwa członkowskiego, na mocy którego, co się tyczy obywateli państw trzecich będących rezydentami długoterminowymi, przyznanie dodatku mieszkaniowego, jeśli dodatek ten nie stanowi "świadczenia podstawowego" w rozumieniu tego art. 11 ust. 4, jest uzależnione od warunku, by obywatele ci udokumentowali w sposób określony w tym uregulowaniu, że posiadają podstawową znajomość języka tego państwa członkowskiego. Jeśli wspomniany dodatek mieszkaniowy stanowi takie świadczenie podstawowe, art. 21 karty praw podstawowych - w zakresie, w jakim zakazano w nim wszelkiej dyskryminacji ze względu na pochodzenie etniczne - nie stoi na przeszkodzie takiemu uregulowaniu.