Sprawa C-94/18: Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 10 września 2019 r. [wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez High Court - Irlandia] - Nalini Chenchooliah v. Minister for Justice and Equality.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2019.383.18/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 11 listopada 2019 r.

Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 10 września 2019 r. [wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez High Court (Irlandia) - Irlandia] - Nalini Chenchooliah/Minister for Justice and Equality

(Sprawa C-94/18) ¹

(Odesłanie prejudycjalne - Obywatelstwo Unii - Artykuł 21 TFUE - Prawo obywateli Unii i członków ich rodzin do swobodnego przemieszczania się i pobytu na terytorium państwa członkowskiego - Dyrektywa 2004/38/WE - Artykuł 3 ust. 1 oraz art. 15, 27, 28, 30 i 31 - Pojęcie "beneficjenta" - Obywatel państwa trzeciego będący małżonkiem obywatela Unii, który skorzystał ze swobody przemieszczania się - Powrót obywatela Unii do państwa członkowskiego, którego obywatelstwo posiada i w którym odbywa karę pozbawienia wolności - Wymogi spoczywające na przyjmującym państwie członkowskim na mocy dyrektywy 2004/38/WE w związku z wydaniem decyzji o wydaleniu wspomnianego obywatela państwa trzeciego)

(2019/C 383/18)

Język postępowania angielski

(Dz.U.UE C z dnia 11 listopada 2019 r.)

Sąd odsyłający

High Court (Irlandia)

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Nalini Chenchooliah

Druga strona postępowania: Minister for Justice and Equality

Sentencja

Artykuł 15 dyrektywy 2004/38/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie prawa obywateli Unii i członków ich rodzin do swobodnego przemieszczania się i pobytu na terytorium państw członkowskich, zmieniającej rozporządzenie (EWG) nr 1612/68 i uchylającej dyrektywy 64/221/EWG, 68/360/EWG, 72/194/EWG, 73/148/EWG, 75/34/EWG, 75/35/EWG, 90/364/EWG, 90/365/EWG i 93/96/EWG należy interpretować w ten sposób, że ma on zastosowanie do decyzji o wydaleniu wydanej wobec obywatela państwa trzeciego z uwagi na to, że obywatelowi temu nie przysługuje już prawo pobytu na podstawie tej dyrektywy, w sytuacji takiej jak rozpatrywana w postępowaniu głównym, w której obywatel ten zawarł związek małżeński z obywatelem Unii w chwili, gdy ten obywatel Unii korzystał ze swobody przemieszczania się, udając się do przyjmującego państwa członkowskiego i przebywając w nim ze wspomnianym obywatelem państwa trzeciego, a następnie powrócił do państwa członkowskiego, którego ma obywatelstwo. Wynika stąd, że zastosowanie odpowiednich zabezpieczeń ustanowionych w art. 30 i 31 dyrektywy 2004/38 jest wymagane przy wydawaniu takiej decyzji o wydaleniu, w której kontekście nie można w żadnym przypadku nałożyć zakazu wjazdu.

¹ Dz.U. C 152 z 30.4.2018.