Sprawa C-93/16: Ornua Co-operative Limited, dawniej The Irish Dairy Board Co-operative Limited v. Tindale & Stanton Ltd Espana, SL (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2017.300.3/2

Akt nienormatywny
Wersja od: 11 września 2017 r.

Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 20 lipca 2017 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Audiencia Provincial de Alicante - Hiszpania) - Ornua Co-operative Limited, dawniej The Irish Dairy Board Co-operative Limited/Tindale & Stanton Ltd España, SL
(Sprawa C-93/16) 1

(Odesłanie prejudycjalne - Własność intelektualna - Znak towarowy Unii Europejskiej - Jednolity charakter - Rozporządzenie (WE) nr 207/2009 - Artykuł 9 ust. 1 lit. b) i c) - Jednolita ochrona prawa przyznanego przez unijny znak towarowy przed prawdopodobieństwem wprowadzenia w błąd oraz przed naruszeniami renomy - Zgodne współistnienie tego znaku towarowego oraz znaku krajowego używanego przez osobę trzecią w części Unii Europejskiej - Brak zgodnego współistnienia w innej części Unii - Sposób postrzegania przez przeciętnego konsumenta - Różnice w postrzeganiu mogące istnieć w różnych częściach Unii)

Język postępowania: hiszpański

(2017/C 300/04)

(Dz.U.UE C z dnia 11 września 2017 r.)

Sąd odsyłający

Audiencia Provincial de Alicante

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Ornua Co-operative Limited, dawniej The Irish Dairy Board Co-operative Limited

Strona pozwana: Tindale & Stanton Ltd España, SL

Sentencja

1)
Artykuł 9 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 207/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie [unijnego] znaku towarowego [...] należy interpretować w ten sposób, że okoliczność zgodnego współistnienia unijnego znaku towarowego i krajowego znaku towarowego w części Unii Europejskiej nie prowadzi do wniosku, że w innej części Unii, gdzie brak jest zgodnego współistnienia unijnego znaku towarowego i oznaczenia identycznego z tym krajowym znakiem towarowym, nie istnieje prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd w przypadku tego oznaczenia i rzeczonego unijnego znaku towarowego.
2)
Artykuł 9 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009 należy interpretować w ten sposób, że okoliczności, które byłyby - zdaniem sądu orzekającego w sprawach unijnych znaków towarowych rozpatrującego powództwo o stwierdzenie naruszenia - istotne przy ocenie, czy właściciel unijnego znaku towarowego jest uprawniony do zakazania używania oznaczenia w części Unii Europejskiej, do której nie odnosi się to powództwo, mogą być brane pod uwagę przez ten sąd przy ocenie, czy właściciel ten jest uprawniony do zakazania używania tego oznaczenia w części Unii, do której odnosi się rzeczone powództwo, o ile warunki rynkowe i okoliczności społecznokulturowe nie różnią się znacząco w jednej z tych części Unii w porównaniu z drugą.
3)
Artykuł 9 ust. 1 lit. c) rozporządzenia nr 207/2009 należy interpretować w ten sposób, że okoliczność zgodnego współistnienia danego oznaczenia i cieszącego się renomą unijnego znaku towarowego w części Unii Europejskiej nie prowadzi do wniosku, że w innej części Unii - gdzie brak jest tego zgodnego współistnienia - istnieje uzasadniona przyczyna uprawniająca do używania tego oznaczenia.
1 Dz.U. C 156 z 2.5.2016.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.