Sprawa C-89/04: Mediakabel BV v. Commissariaat voor de Media (orzeczenie wstępne).
Dz.U.UE.C.2005.182.16
Akt nienormatywny(trzecia izba)
z dnia 2 czerwca 2005 r.
w sprawie C-89/04 Mediakabel BV przeciwko Commissariaat voor de Media(1) (wniosek Raad van State o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym)
(Dyrektywa 89/552/EWG - Art. 1 lit. a) - Usługi telewizyjne - Zakres stosowania - Dyrektywa 98/34/WE - Art. 1 pkt 2 - Usługi społeczeństwa informacyjnego - Zakres stosowania)
(2005/C 182/30)
(Język postępowania: niderlandzki)
(Dz.U.UE C z dnia 23 lipca 2005 r.)
W sprawie C-89/04 mającej za przedmiot wniosek o wydanie, na podstawie art. 234 WE, orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożony przez Raad van State (Niderlandy), postanowieniem z dnia 18 lutego 2004 r., które wpłynęło do Trybunału w dniu 20 lutego 2004 r., w postępowaniu: Mediakabel BV przeciwko Commissariaat voor de Media, Trybunał (trzecia izba), w składzie: A. Rosas, prezes, A. Borg Barthet, J.-P. Puissochet (sprawozdawca), S. von Bahr i J. Malenovský, sędziowie, rzecznik generalny: A. Tizzano, sekretarz: M. M. Ferreira, główny administrator, wydał w dniu 2 czerwca 2005 r. wyrok, którego sentencja brzmi następująco:
1. Pojęcie "nadawania programów telewizyjnych", określone w art. 1 lit. a) dyrektywy Rady 89/552/EWG z dnia 3 października 1989 r. w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej, zmienionej dyrektywą 97/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 czerwca 1997 r., jest zdefiniowane w tym przepisie w sposób niezależny. Pojęcia tego nie definiuje się poprzez przeciwstawienie go pojęciu "usługi społeczeństwa informacyjnego" w rozumieniu art. 1 pkt 2 dyrektywy 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego, zmienionej dyrektywą 98/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 lipca 1998 r. i niekoniecznie obejmuje ono usługi nieobjęte tym ostatnim pojęciem.
2. Usługa wchodzi w zakres pojęcia "nadawania programów telewizyjnych", określonego w art. 1 lit. a) dyrektywy 89/552, zmienionej dyrektywą 97/36, jeżeli polega na pierwotnej emisji programów telewizyjnych przeznaczonych do powszechnego odbioru, czyli do równoczesnego odbioru tych samych obrazów przez nieokreśloną liczbę potencjalnych telewidzów. Technika przekazywania obrazu nie jest elementem rozstrzygającym w tej ocenie.
3. Usługa tego rodzaju, jak usługa "Filmtime", która polega na emitowaniu programów telewizyjnych przeznaczonych do powszechnego odbioru, i która nie jest świadczona na indywidualne żądanie odbiorcy usług, jest usługą telewizyjną w rozumieniu art. 1 lit. a) dyrektywy 89/552, zmienionej dyrektywą 97/36. Punkt widzenia dostawcy usługi powinien zostać uznany za właściwy w analizie pojęcia "usługi telewizyjnej". Usługi konkurencyjne względem spornej usługi pozostają jednak bez wpływu na tę ocenę.
4. Okoliczności, w jakich dostawca usług tego rodzaju, jak usługa "Filmtime" wykonuje określony w art. 4 ust. 1 dyrektywy 89/552, zmienionej dyrektywą 97/36, obowiązek zarezerwowania produkcjom europejskim większości swego łącznego czasu nadawania, pozostają bez wpływu na zakwalifikowanie tej usługi jako usługi telewizyjnej.
______
(1) Dz.U. C 94 z 17.04.2004.