Sprawa C-853/19: Postanowienie Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 2 lipca 2020 r. - IM v. Sting Reality s.r.o.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2020.287.25

Akt nienormatywny

Wersja od: 31 sierpnia 2020 r.

Postanowienie Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 2 lipca 2020 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Okresný súd Poprad - Słowacja) - IM / Sting Reality s.r.o.

(Sprawa C-853/19) ²

[Odesłanie prejudycjalne - Artykuł 53 ust. 2 i art. 99 regulaminu postępowania przed Trybunałem - Ochrona konsumentów - Dyrektywa 2005/29/WE - Nieuczciwe praktyki handlowe stosowane przez przedsiębiorstwa wobec konsumentów - Artykuły 8 i 9 - Agresywne praktyki handlowe - Dyrektywa 93/13/EWG - Nieuczciwe warunki w umowach konsumenckich - Warunek negocjowany indywidualnie - Uprawnienia sądu krajowego]

Język postępowania: słowacki

(2020/C 287/37)

(Dz.U.UE C z dnia 31 sierpnia 2020 r.)

Sąd odsyłający

Okresný súd Poprad

Strony w postępowaniu głównym

Strona powodowa: IM

Strona pozwana: Sting Reality s.r.o.

Sentencja

1) Artykuły 8 i 9 dyrektywy 2005/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 maja 2005 r. dotyczącej nieuczciwych praktyk handlowych stosowanych przez przedsiębiorstwa wobec konsumentów na rynku wewnętrznym oraz zmieniającej dyrektywę Rady 84/450/EWG, dyrektywy 97/7/WE, 98/27/WE i 2002/65/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz rozporządzenie (WE) nr 2006/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady należy interpretować w ten sposób, że zakwalifikowanie praktyki handlowej jako agresywnej w rozumieniu tych przepisów wymaga przeprowadzenia konkretnej i specyficznej oceny całości okoliczności charakteryzujących tę praktykę, przeprowadzonej w świetle kryteriów określonych w tych przepisach. W wypadku, w którym starsza osoba o znacznym stopniu niepełnosprawności, dysponująca ograniczonymi dochodami, które nie pozwalają jej na spłatę zgromadzonych przez nią długów, fakt, iż zawarta w ten sposób umowa umożliwiła obejście krajowego przepisu chroniącego konsumentów, świadczy o tym, że zainteresowany przedsiębiorca mając świadomość rzeczy zamierzał wykorzystać szczególnie ciężką sytuację wspomnianej osoby, aby wywrzeć wpływ na jej decyzję, co powinien ocenić sąd odsyłający.

2) Artykuł 3 dyrektywy Rady 93/13/WE w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich należy interpretować w ten sposób, że sąd krajowy rozpatrujący żądanie zbadania nieuczciwego charakteru warunków umowy zawartej między konsumentem a przedsiębiorcą jest zobowiązany - jeżeli przedsiębiorca odmówi przekazania mu podobnych umów, które zawarł z innymi konsumentami, mimo że zwrócono się o to do niego - zastosować krajowe przepisy procesowe, którymi dysponuje, w celu oceny, czy warunki takiej umowy były negocjowane indywidualnie.

3) Trzecie pytanie zadane przez Okresný súd Poprad (sąd rejonowy w Popradzie, Słowacja) jest w sposób oczywisty niedopuszczalne.

² Dz.U. C 36 z 3.2.2020.