Sprawa C-85/15 P: Odwołanie od wyroku Sądu (druga izba) wydanego w dniu 9 grudnia 2014 r. w sprawie T-70/10 Feralpi Holding SpA/Komisja, wniesione w dniu 19 lutego 2015 r. przez Feralpi Holding SpA.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2015.146.18/2

Akt nieoceniany

Wersja od: 4 maja 2015 r.

Odwołanie od wyroku Sądu (druga izba) wydanego w dniu 9 grudnia 2014 r. w sprawie T-70/10 Feralpi Holding SpA/Komisja, wniesione w dniu 19 lutego 2015 r. przez Feralpi Holding SpA

(Sprawa C-85/15 P)

Język postępowania: włoski

(2015/C 146/27)

(Dz.U.UE C z dnia 4 maja 2015 r.)

Strony

Wnosząca odwołanie: Feralpi Holding SpA (przedstawiciele: G.M. Roberti i I. Perego, adwokaci)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska

Żądania wnoszącej odwołanie

Feralpi wnosi do Trybunału o:

- uchylenie w całości lub w części wyroku z dnia 9 grudnia 2014 r. w zakresie, w jakim Sąd oddalił w nim skargę wniesioną przez Feralpi w sprawie T-70/10 i w konsekwencji:

(i) stwierdzenie nieważności Decyzji w całości lub w części;

(ii) lub uchylenie, a przynajmniej obniżenie grzywny nałożonej na Feralpi w Decyzji;

- pomocniczo, uchylenie w całości lub w części wyroku z dnia 9 grudnia 2014 r. w zakresie, w jakim Sąd oddalił w nim skargę wniesioną przez Feralpi w sprawie T-70/10 i przekazanie sprawy do Sądu Unii Europejskiej w celu wydania wyroku co do istoty zgodnie ze wskazówkami przekazanymi przez Trybunał;

- w każdym razie obniżenie kwoty grzywny nałożonej na Feralpi w Decyzji, zważywszy na nadmierny czas badania sprawy T-70/10 przez Sąd;

- obciążenie Komisji kosztami niniejszego postępowania, jak również kosztami postępowania w sprawie T-70/10.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie odwołania Feralpi podnosi sześć zarzutów:

- Sąd naruszył prawo, uznając, że przy wydaniu Decyzji nie doszło do naruszenia zasady kolegialności;

- Sąd naruszył art. 10 rozporządzenia nr 773/2004 ¹ oraz art. 6 europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności (EKPC), stwierdzając, że możliwe było wydanie Decyzji bez wysłania do wnoszącej odwołanie pisma w sprawie przedstawienia zarzutów i bez zapewnienia jej skorzystania z prawa do obrony;

- Sąd naruszył art. 6 EKPC oraz art. 41 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, uznając, że termin, jaki upłynął między wydaniem wyroku z dnia 25 października 1997 r. w sprawie T-77/03 i wydaniem Decyzji, nie był nadmiernie długi;

- Sąd błędnie zastosował w niniejszej sprawie art. 65 EWWiS oraz pojęcia porozumień i uzgodnionych praktyk, które są istotne w kontekście tego przepisu, jak również stosowne zasady dotyczące ciężaru dowodu, przyjmując istnienie jednolitego i ciągłego naruszenia na włoskim rynku prętów zbrojeniowych do betonu w latach 1989-1992 i 1993- 1995, a także udział Feralpi w tym naruszeniu. W tym kontekście Sąd nie uwzględnił szczególnego charakteru ram prawnych EWWiS mających zastosowanie do sektora prętów zbrojeniowych do betonu. Ponadto Sąd ewidentnie zniekształcił znaczenie i zakres istotnych dowodów, które przedstawiono. Pod tym względem uzasadnienie jest niepełne i nielogiczne;

- Sąd naruszył zasady równego traktowania i proporcjonalności, gdyż odstąpił od wykonania nieograniczonego prawa orzekania, by naprawić błąd popełniony przez Komisję przy ocenie konkretnego znaczenia Feralpi oraz innych przedsiębiorstw w ramach naruszenia dla celów określenia kwoty podstawowej grzywny;

- Sąd naruszył przepisy art. 47 karty, ponieważ nie zbadał skargi w rozsądnym terminie.

¹ Rozporządzenie Komisji (WE) nr 773/2004 z dnia 7 kwietnia 2004 r. odnoszące się do prowadzenia przez Komisję postępowań zgodnie z art. 81 i art. 82 traktatu WE (Dz.U. L 123, s. 18).