Sprawa C-85/12: LBI hf, dawniej Landsbanki Islands hf v. Kepler Capital Markets SA, Frédéric Giraux (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2013.367.6/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 14 grudnia 2013 r.

Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 24 października 2013 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Cour de cassation - Francja) - LBI hf, dawniej Landsbanki Islands hf przeciwko Kepler Capital Markets SA, Frédéricowi Giraux

(Sprawa C-85/12) ¹

(Odesłanie prejudycjalne - Reorganizacja i likwidacja instytucji kredytowych - Dyrektywa 2001/24/WE - Artykuły 3, 9 i 32 - Akt ustawodawcy krajowego nadający środkom służącym reorganizacji skutki postępowania likwidacyjnego - Przepis ustawy zakazujący wnoszenia wszelkich skarg sądowych wobec instytucji kredytowej po wejściu w życie moratorium lub zawieszający takie skargi)

(2013/C 367/09)

Język postępowania: francuski

(Dz.U.UE C z dnia 14 grudnia 2013 r.)

Sąd odsyłający

Cour de cassation

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: LBI hf, dawniej Landsbanki Islands hf

Strona pozwana: Kepler Capital Markets SA, Frédéric Giraux

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Cour de cassation - Wykładnia art. 3, 9 i 32 dyrektywy 2001/24/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 kwietnia 2001 r. w sprawie reorganizacji i likwidacji instytucji kredytowych (Dz.U. L 125, s. 15) - Władze upoważnione do podejmowania środków służących reorganizacji i do wszczynania procedur likwidacyjnych w stosunku do instytucji kredytowych - Władze administracyjne lub sądowe - Dopuszczalność środków wynikających bezpośrednio z ustawy państwa członkowskiego EFTA - Ustawa mająca zastosowanie do postępowań w toku dotyczących aktywów instytucji kredytowej położonej w państwie członkowskim - Skutki dla stosowania w państwie członkowskim przepisu ustawy innego państwa członkowskiego zakazującego wnoszenia wszelkich skarg sądowych wobec instytucji kredytowej po wejściu w życie moratorium lub zawieszającego takie skargi, w przypadku środków zabezpieczających podjętych przed ogłoszeniem moratorium

Sentencja

1) Artykuły 3 i 9 dyrektywy 2001/24/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 kwietnia 2001 r. w sprawie reorganizacji i likwidacji instytucji kredytowych należy interpretować w ten sposób, że środki służące reorganizacji lub likwidacji instytucji finansowej, takie jak środki oparte na przepisach przejściowych zawartych w pkt II ustawy nr 44/2009 z dnia 15 kwietnia 2009 r., należy uważać za środki podejmowane przez władze administracyjne lub sądowe w rozumieniu tych przepisów dyrektywy 2001/24, ponieważ rzeczone przepisy przejściowe wywołują skutki jedynie za pośrednictwem orzeczeń sądowych przyznających moratorium instytucji kredytowej.

2) Artykuł 32 dyrektywy 2001/24 należy interpretować w ten sposób, że nie sprzeciwia się on temu, by przepis prawa krajowego, taki jak art. 98 ustawy nr 161/2002 o instytucjach finansowych z dnia 20 grudnia 2002 r., zmienionej ustawą nr 129/2008 z dnia 13 listopada 2008 r., który zakazuje wnoszenia wszelkich skarg sądowych wobec instytucji finansowej, od momentu gdy zacznie ona korzystać z moratorium lub zawiesza takie skargi, wywoływał skutki względem środków zabezpieczających, takich jak w postępowaniu głównym, podjętych w innym państwie członkowskim przed ogłoszeniem moratorium.

¹ Dz.U. C 118 z 21.4.2012.