Sprawa C-85/09 P: Odwołanie od postanowienia Sądu Pierwszej Instancji wydanego w dniu 17 grudnia 2008 r. w sprawie T-137/07 Portela przeciwko Komisji, wniesione w dniu 27 lutego 2009 r. przez Portela - Comércio de artigos ortopédicos e hospitalares, L.da.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2009.102.16/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 1 maja 2009 r.

Odwołanie od postanowienia Sądu Pierwszej Instancji wydanego w dniu 17 grudnia 2008 r. w sprawie T- 137/07 Portela przeciwko Komisji, wniesione w dniu 27 lutego 2009 r. przez Portela - Comércio de artigos ortopédicos e hospitalares, L.^da

(Sprawa C-85/09 P)

(2009/C 102/26)

(Dz.U.UE C z dnia 1 maja 2009 r.)

Język postępowania: portugalski

Strony

Wnoszący odwołanie: Portela - Comércio de artigos ortopédicos e hospitalares, L.^da (przedstawiciel: C. Mourato, adwokat)

Druga strona postępowania: Komisja Wspólnot Europejskich

Żądania wnoszącego odwołanie

– Częściowe uchylenie zaskarżonego postanowienia, w zakresie, w jakim uznano, że nie został wykazany związek przyczynowy między zaniechaniem Komisji a podnoszoną przez skarżącą szkodą (pkt 96, 97, 99, 100 i 101 zaskarżonego postanowienia).

Co do istoty sprawy:

– Stwierdzenie, że w niniejszej sprawie spełnione zostały przesłanki powstania odpowiedzialności pozaumownej Komisji; zasądzenie od Komisji naprawienia zarzucanych jej szkód; zasądzenie od Komisji pokrycia całości kosztów poniesionych w obydwóch postępowaniach, włącznie z kosztami poniesionymi przez skarżącą.

– Ewentualnie, przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd Pierwszej Instancji w celu sprawdzenia, że zostały spełnione przesłanki powstania odpowiedzialności pozaumownej; zasądzenie od Komisji naprawienia zarzucanych jej szkód; zasądzenie od Komisji pokrycia kosztów wynikających z wniesienia niniejszej skargi oraz kosztów postępowania przed Sądem Pierwszej Instancji, włącznie z kosztami poniesionymi przez skarżącą.

Zarzuty i główne argumenty

– Uzasadnienie zaskarżonego postanowienia jest niewystarczające, ponieważ Sąd Pierwszej Instancji nie udzielił odpowiedzi na argumenty podniesione przez skarżącą w pkt 92 i 93 pierwotnej skargi, zgodnie z którymi brak upoważnionego przedstawiciela wytwórcy z siedzibą we Wspólnocie, wymaganego na mocy dyrektywy, uniemożliwia przeprowadzenie procedury oceny zgodności przez jednostkę notyfikowaną, ani też na twierdzenie Komisji, że nie zwrócono się do niej o podjęcie działania w ramach procedury ochronnej, ponieważ portugalska jednostka Infarmed nie działała zgodnie z art. 14b dyrektywy Rady 93/42/EWG⁽¹⁾ z dnia 14 czerwca 1993 r. dotyczącej wyrobów medycznych, w brzmieniu zmienionym przez dyrektywę 98/79/WE⁽²⁾ Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 października 1998 r. w sprawie wyrobów medycznych używanych do diagnozy in vitro.

– Popełniono błąd w ocenie odnośnie do związku przyczynowego między zachowaniem Komisji a poniesioną przez skarżącą szkodą, a jednocześnie Sąd pierwszej Instancji dokonał błędnej wykładni art. 8 i 14b dyrektywy.

– Naruszono prawo do obrony ze względu na odmowę zarządzenia środków dowodowych, o które wnosiła skarżąca.

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 169, s. 1.

⁽²⁾ Dz.U. L 331, s. 1.