Sprawa C-82/20: Postanowienie Trybunału (ósma izba) z dnia 24 marca 2022 r. - BNP Paribas Personal Finance SA v. AN, CN

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2022.198.12/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 16 maja 2022 r.

Postanowienie Trybunału (ósma izba) z dnia 24 marca 2022 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez tribunal de grande instance de Rodez - Francja) - BNP Paribas Personal Finance SA/AN, CN

(Sprawa C-82/20) ¹

[Odesłanie prejudycjalne - Artykuł 99 regulaminu postępowania przed Trybunałem - Ochrona konsumentów - Dyrektywa 93/13/EWG - Nieuczciwe warunki w umowach konsumenckich - Umowa kredytu hipotecznego denominowanego w walucie obcej (frank szwajcarski) - Artykuł 4 ust. 2 - Główny przedmiot umowy - Warunki narażające kredytobiorcę na ryzyko kursowe - Zasady jawności i przejrzystości - Artykuł 3 ust. 1 - Znacząca nierównowaga - Artykuł 5 - Sformułowanie warunku umownego w sposób jasny i zrozumiały]

Język postępowania: francuski

(2022/C 198/18)

(Dz.U.UE C z dnia 16 maja 2022 r.)

Sąd odsyłający

Tribunal de grande instance de Rodez

Strony w postępowaniu głównym

Strona powodowa: BNP Paribas Personal Finance SA

Strona pozwana: AN, CN

Przy udziale: Caisse régionale de crédit agricole mutuel du Languedoc

Sentencja

1) Wykładni art. 4 ust. 2 dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich należy dokonywać w ten sposób, że w ramach umowy kredytu denominowanego w walucie obcej wymóg przejrzystości warunków tej umowy - które przewidują, że waluta obca jest walutą rozliczeniową, a euro jest walutą spłaty, i które skutkują przeniesieniem ryzyka kursowego na kredytobiorcę - jest spełniony, jeżeli przedsiębiorca udzielił konsumentowi informacji wystarczających i dokładnych pozwalających przeciętnemu konsumentowi, właściwie poinformowanemu, dostatecznie uważnemu i rozsądnemu zrozumieć funkcjonowanie w praktyce danego systemu finansowego i dzięki temu ocenić ryzyko negatywnych konsekwencji ekonomicznych, potencjalnie znaczących, takich warunków umownych dla jego zobowiązań finansowych w całym okresie obowiązywania wspomnianej umowy.

2) Wykładni art. 3 ust. 1 dyrektywy 93/13 należy dokonywać w ten sposób, że warunki umowy kredytu, które przewidują, że waluta obca jest walutą rozliczeniową, a euro jest walutą spłaty, i które skutkują przeniesieniem ryzyka kursowego, bez określenia górnej granicy, na kredytobiorcę, mogą tworzyć znaczącą nierównowagę wynikających z tej umowy praw i obowiązków stron na niekorzyść konsumenta, jeżeli przedsiębiorca nie mógł racjonalnie spodziewać się, dochowując wymogu przejrzystości względem konsumenta, że konsument zaakceptuje nieproporcjonalne ryzyko kursowe wynikające z takich warunków, przy czym samo stwierdzenie, w odpowiednim przypadku, braku dobrej wiary po stronie przedsiębiorcy nie wystarcza dla stwierdzenia takiej nierównowagi.

¹ Data złożenia wniosku: 14.2.2020 r.