Sprawa C-797/22 P: Odwołanie od wyroku Sądu (pierwsza izba) wydanego w dniu 19 października 2022 r. w sprawie T-850/19, Grecja/Komisja, wniesione w dniu 27 grudnia 2022 r. przez Republikę Grecką
Dz.U.UE.C.2023.63.28
Akt nienormatywnyOdwołanie od wyroku Sądu (pierwsza izba) wydanego w dniu 19 października 2022 r. w sprawie T-850/19, Grecja/Komisja, wniesione w dniu 27 grudnia 2022 r. przez Republikę Grecką
(Sprawa C-797/22 P)
(2023/C 63/35)
(Dz.U.UE C z dnia 20 lutego 2023 r.)
Strony
Wnosząca odwołanie: Republika Grecka (przedstawiciele: E. Leftheriotou, A.E. Vasilopoulou)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska
Żądania wnoszącej odwołanie
Wnosząca odwołanie wnosi o uwzględnienie odwołania i uchylenie zaskarżonego wyroku Sądu Unii Europejskiej z dnia 19 października 2022 r. w sprawie T-850/19 1 , którym to wyrokiem została oddalona skarga Republiki Greckiej, wniesiona w dniu 12 grudnia 2019 r. i zmierzająca do stwierdzenia nieważności decyzji Komisji z dnia 7 października 2019 r., C(2019) 7094 final, dotyczącej środków SA.39119 (2016/C) (ex 2015/NN) (ex 2014/CP) wdrożonych przez Republikę Grecką w formie dotacji na spłatę odsetek i gwarancji związanych z pożarami w 2007 r. (decyzja ta dotyczy wyłącznie sektora rolnego) (Dz.U. 2020, L 76, s. 4), w celu uwzględnienia wspomnianej wyżej skargi i stwierdzenia nieważności decyzji Komisji.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie swojego odwołania wnosząca je podnosi dwa zarzuty.
Pierwszy zarzut odwołania, dotyczący błędnej wykładni i błędnego zastosowania art. 107 ust. 1 TFUE oraz niewystarczającego i nieodpowiedniego uzasadnienia zaskarżonego wyroku, dzieli się na dwie części.
W części pierwszej pierwszego zarzutu odwołania wnosząca je twierdzi, że wskutek błędnej wykładni i błędnego zastosowania art. 107 ust. 1 TFUE Sąd uznał, iż przedsiębiorstwa rolne na obszarach dotkniętych pożarami, które to przedsiębiorstwa otrzymały pożyczki gwarantowane przez państwo greckie (i wyłącznie te przedsiębiorstwa), uzyskały korzyść gospodarczą. Ponadto Sąd nie uzasadnił wystarczająco tego stwierdzenia.
W części drugiej pierwszego zarzutu odwołania wnosząca je podnosi, że Sąd błędnie zinterpretował i zastosował art. 107 ust. 1 TFUE, gdy uznał, że sporne środki mają charakter selektywny.
Drugi zarzut odwołania dotyczy błędnej wykładni i błędnego zastosowania pojęcia wyjątkowych okoliczności, które pozwalają nie odzyskiwać pomocy zgodnie z ogólnymi zasadami proporcjonalności i dobrej administracji, jak również niepełnego i wewnętrznie sprzecznego uzasadnienia.