Sprawa C-778/18: Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 15 października 2020 r. - Association française des usagers de banques v. Ministre de l'Économie et des Finances.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2020.423.3/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 7 grudnia 2020 r.

Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 15 października 2020 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnyin złożony przez Conseil ďÉtat - Francja) - Association française des usagers de banques / Ministre de FÉconomie et des Finances

(Sprawa C-778/18) ¹

[Odesłanie preįudycįalne - Ochrona konsumentów - Usługi płatnicze w ramach rynku wewnętrznego - Dyrektywa 2Ó07/64/WE - Artykuł 45 - Dyrektywa (UE) 2015/2366 _ Artykuł 55 - Wypowiedzenie umowy ramowej - Dyrektywa 2014/17/UE - Umowy konsumenckie o kredyt związane z nieruchomościami mieszkalnymi - Artykuł 12 ust. 1, art. 12 ust. 2 lit. a) i art. 12 ust. 3 - sprzedaż wiązana - sprzedaż łączona - Dyrektywa 2014/92/UE - Rachunki płatnicze - Artykuły 9 - 14 - Przeniesienie rachunku - Zobowiązanie do otrzymywania wypłaty wynagrodzenia na rachunek płatniczy prowadzony przez kredytodawcę (umiejscowienia dochodów) przez okres wskazany w umowie kredytowej w zamian za zindywidualizowane korzyści - Czas trwania obowiązku - Utrata zindywidualizowanej korzyści w przypadku wcześniejszego zamknięcia rachunku]

Język postępowania: francuski

(2020/C 423/04)

(Dz.U.UE C z dnia 7 grudnia 2020 r.)

Sąd odsyłający

Conseil ďÉtat

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Association française des usagers de banques

Strona przeciwna: Ministre de rÉconomie et des Finances

Sentencja

1) Artykuł 12 ust. 2 lit. a) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/17/UE z dnia 4 lutego 2014 r. w sprawie konsumenckich umów o kredyt związanych z nieruchomościami mieszkalnymi i zmieniającej dyrektywy 2008/48/WE i 2013/36/UE oraz rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 należy interpretować w ten sposób, że stoi on na przeszkodzie obowiązywaniu przepisów krajowych, które pozwalają kredytodawcy nałożyć na kredytobiorcę przy zawieraniu umowy o kredyt związany z nieruchomością mieszkalną, w zamian za przyznanie zindywidualizowanej korzyści, obowiązek umiejscowienia całości wynagrodzenia lub podobnych dochodów na rachunku płatniczym otwartym u kredytodawcy, niezależnie od kwoty, harmonogramu i okresu spłaty kredytu. Natomiast przepis ten należy interpretować w ten sposób, że nie stoi on na przeszkodzie obowiązywaniu przepisów krajowych, zgodnie z którymi okres wymaganego umiejscowienia dochodów, jeżeli nie dotyczy ono całości wynagrodzenia kredytobiorcy, może wynosić dziesięć lat lub cały okres obowiązywania umowy o kredyt, jeżeli jest on krótszy.

2) Pojęcie "oplať* w rozumieniu art. 45 ust. 2 dyrektywy 2007/64/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 listopada 2007 r. w sprawie usług płatniczych w ramach rynku wewnętrznego, zmieniającej dyrektywy 97/7/WE, 2002/65/WE, 2005/60/WE i 2006/48/WE i uchylającej dyrektywę 97/5/WE, árt 55 ust. 2 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2366 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie usług płatniczych w ramach rynku wewnętrzn^o, zmieniającej dyrektywy 2002/65/WE, 2009/110/WE, 2013/36/UE i rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 oraz uchylającej dyrektywę 2007/64/WE oraz art. 12 ust. 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/92/UE z dnia 23 lipea 2014 r. w sprawie porównywalności opłat związanych z rachunkami płatniczymi, przenoszenia rachunku płatniczego oraz dostępu do podstawowego rachunku płatniczego należy interpretować w ten sposób, że nie obejmuje ono utraty zindywidualizowanej korzyści zaoferowanej kredytobiorcy przez kredytodawcę w zamian za otwarcie u niego rachunku bankowego w celu umiejscowienia dochodów przy zawieraniu umowy o kredyt, spowodowanej zamknięciem tego rachunku.

¹ Dz.u. c 54 z 11.2.2019.