Sprawa C-760/18: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Monomeles Protodikeio Lasithiou (Grecja) w dniu 4 grudnia 2018 r. - M.V. i in. / Organismos Topikis Aftodioikisis (O.T.A.) "Dimos Agiou Nikolaou".

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2019.103.12

Akt nienormatywny
Wersja od: 18 marca 2019 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Monomeles Protodikeio Lasithiou (Grecja) w dniu 4 grudnia 2018 r. - M.V. i in. / Organismos Topikis Aftodioikisis (O.T.A.) "Dimos Agiou Nikolaou"
(Sprawa C-760/18)

Język postępowania: grecki

(2019/C 103/11)

(Dz.U.UE C z dnia 18 marca 2019 r.)

Sąd odsyłający

Monomeles Protodikeio Lasithiou (Grecia)

Strony

Strona skarżąca: M.V. i in.

Strona pozwana: Organismos Topikis Aftodioikisis (O.T.A.) "Dimos Agiou Nikolaou"

Pytania prejudycjalne

1)
Czy wykładnia przepisów prawa krajowego transponujących porozumienie ramowe do krajowego porządku prawnego, wykluczająca z definicji "kolejnych" umów o pracę na czas określony, w rozumieniu klauzuli 1 i 5 pkt 2 porozumienia ramowego, automatyczne przedłużenie umów o pracę na czas określony pracowników zatrudnionych w sektorze oczyszczania miasta, na mocy wyraźnego przepisu prawa krajowego, jakim jest art. 167 ustawy nr 4099/2012, z uwagi na to że nie stanowi ono zawarcia w formie pisemnej nowej umowy o pracę na czas określony, lecz przedłuża czas obowiązywania zawartej już umowy o pracę, narusza cel i skuteczność porozumienia ramowego z dnia 18 marca 1999 r., zawartego w załączniku do dyrektywy Rady 1999/70/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. dotyczącej Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony, zawartego przez Europejską Unię Konfederacji Przemysłowych i Pracodawców (UNICE), Europejskie Centrum Przedsiębiorstw Publicznych (CEEP) oraz Europejską Konfederację Związków Zawodowych (ETUC) [Dz.U. 1999, L 175 s.43]?
2)
Czy w przypadku ustanowienia i stosowania praktyki przy zatrudnianiu pracowników w sektorze oczyszczania miasta pozostającej w sprzeczności ze środkami zapobiegania nadużyciom wynikającym z wykorzystywania kolejnych umów o pracę na czas określony, przewidzianymi w przepisach transponujących do prawa krajowego klauzulę 5 pkt 1 porozumienia ramowego, obowiązek spoczywający na sądzie krajowym dokonania wykładni prawa krajowego zgodnej z prawem Unii obejmuje także stosowanie przepisu praw krajowego, takiego jak art. 8 ust. 3 ustawy nr 2112/1920, jako równoważnego rozwiązania prawnego w rozumieniu klauzuli 5 pkt 1 porozumienia ramowego, uchwalonego wcześniej i ciągle pozostającego w mocy, który umożliwiłby prawidłową klasyfikację prawną kolejnych umów o pracę na czas określony wykorzystywanych do zaspokojenia stałych i długookresowych potrzeb władz lokalnych w sektorze oczyszczania miasta?
3)
W przypadku odpowiedzi twierdzącej na poprzednie pytanie, czy stanowiłaby nadmierne ograniczenie spoczywającego na sądzie krajowym obowiązku dokonania wykładni prawa krajowego w zgodzie z prawem Unii, sytuacja, w której norma rangi konstytucyjnej, jaką jest art. 103 ust. 7 i 8 konstytucji greckiej, znowelizowanej w 2001 r., wprowadza całkowity zakaz przekształcania w sektorze publicznym umów o pracę na czas określony zawartych pod rządami tegoż przepisu w umowy o pracę na czas nieokreślony, uniemożliwiając stosowanie równoważnego krajowego rozwiązania prawnego w rozumieniu klauzuli 5 pkt 1 porozumienia ramowego, uchwalonego wcześniej i ciągle pozostającego w mocy, takiego jak art. 8 ust. 3 ustawy nr 2112/1920 i znosząc w ten sposób możliwość prawnego uznania w toku postępowania sądowego za umowy o pracę na czas nieokreślony kolejnych umów o pracę na czas określony, wykorzystywanych do zaspokojenia stałych i długookresowych potrzeb władz lokalnych w sektorze oczyszczania miasta także w przypadku gdy umowy te mają na celu zaspokajanie stałych i długookresowych potrzeb?

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.