Sprawa C-76/12: Skarga wniesiona w dniu 13 lutego 2012 r. - Komisja Europejska przeciwko Republice Francuskiej.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2012.133.16/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 5 maja 2012 r.

Skarga wniesiona w dniu 13 lutego 2012 r. - Komisja Europejska przeciwko Republice Francuskiej

(Sprawa C-76/12)

(2012/C 133/29)

Język postępowania: francuski

(Dz.U.UE C z dnia 5 maja 2012 r.)

Strony

Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: W. Roels i C. Soulay, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Republika Francuska

Żądania strony skarżącej

– stwierdzenie, że utrzymując w mocy system podatkowy, który zwalnia z podatku dywidendy wypłacane przez spółkę francuską funduszom inwestycyjnym mającym siedzibę we Francji, podczas gdy te same dywidendy wypłacane funduszom inwestycyjnym mającym siedzibę w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego są objęte podatkiem u źródła, Republika Francuska uchybiła zobowiązaniom, jakie na niej ciążą na mocy art. 63 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i art. 40 Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym;

– obciążenie Republiki Francuskiej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

W swojej skardze Komisja kwestionuje odmienne traktowanie pod względem podatkowym dywidend wypłacanych przez spółki francuskie przedsiębiorstwom zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS), w zależności od tego, czy UCITS są rezydentami we Francji, czy też nie. Jeden z elementów systemu podatkowego UCITS będących rezydentami we Francji polega na braku opodatkowania po ich stronie dywidend wypłacanych przez spółki francuskie. Natomiast na podstawie art. 119a ust. 2 powszechnego kodeksu podatkowego pobór u źródła stosuje się do dywidend wypłacanych przez spółki francuskie na rzecz UCITS niebędących rezydentami. Komisja jest zdania, że odmienne traktowanie pod względem podatkowym stosowane do UCITS będących rezydentami i do UCITS niebędących rezydentami, podczas gdy znajdują się one w sytuacji obiektywnie porównywalnej, niezależnie od tego, w jakim państwie są rezydentami, stanowi ograniczenie w swobodnym przepływie kapitału, oraz że to ograniczenie nie jest uzasadnione skutecznością kontroli podatkowych ani koniecznością zapewnienia zrównoważonego rozdziału kompetencji podatkowych.

Komisja przypomina, że zgodnie z utrwalonym orzecznictwem wyrażonym w szczególności w wyrokach w sprawie Komisja przeciwko Włochom (wyrok z dnia 19 listopada 2009 r. w sprawie C-540/07) oraz w sprawie Komisja przeciwko Niemcom (wyrok z dnia 20 października 2011 r. w sprawie C-284/09) Trybunał orzekł, iż państwa członkowskie, które obejmują dywidendy wypłacane spółkom mającym siedzibę w innych państwach członkowskich systemem podatkowym mniej korzystnym niż stosowany do dywidend wypłacanych spółkom będącym rezydentami, przy czym to odmienne traktowanie nie jest uzasadnione obiektywnie odmiennymi sytuacjami lub nadrzędnymi względami interesu ogólnego, uchybiły zobowiązaniom, jakie na nich ciążą na podstawie swobody przepływu kapitału.