Sprawa C-76/10: Pohotovosť s.r.o. v. Iveta Korčkovska.
Dz.U.UE.C.2011.30.12
Akt nienormatywny(Sprawa C-76/10)(1)
(Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Ochrona konsumentów - Dyrektywa 93/13/EWG - Nieuczciwe warunki - Dyrektywa 2008/48/WE - Dyrektywa 87/102 - Umowy kredytu konsumenckiego - Roczna rzeczywista stopa oprocentowania - Postępowanie arbitrażowe - Orzeczenie sądu polubownego - Uprawnienie sądu krajowego do dokonania z urzędu oceny, czy dane warunki umowne mają ewentualnie nieuczciwy charakter)
(2011/C 30/18)
Język postępowania: słowacki
(Dz.U.UE C z dnia 29 stycznia 2011 r.)
Sąd krajowy
Krajský súd v Prešove
Strony w postępowaniu przed sądem krajowym
Strona skarżąca: Pohotovosť s.r.o.
Strona pozwana: Iveta Korčkovská
Przedmiot
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Krajský súd v Prešove - Wykładnia dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich (Dz.U. L 95, s. 29) oraz dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/48/WE z dnia 23 kwietnia 2008 r. w sprawie umów o kredyt konsumencki oraz uchylającej dyrektywę Rady 87/102/EWG (Dz.U. L 133, s. 66) - Umowa kredytu konsumenckiego przewidująca lichwiarską stopę oprocentowania i zastosowanie w przypadku sporu postępowania arbitrażowego - Uprawnienie do dokonania z urzędu oceny ewentualnie nieuczciwego charakteru tego warunku umownego przysługujące sądowi prowadzącemu postępowanie w sprawie egzekucji na podstawie ostatecznego orzeczenia sądu polubownego
Sentencja
1) Dyrektywa Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich nakazuje sądowi krajowemu, rozpatrującemu wniosek o przeprowadzenie egzekucji na podstawie mającego powagę rzeczy osądzonej orzeczenia wydanego przez sąd polubowny zaocznie bez udziału konsumenta, uwzględnienie, także z urzędu, nieuczciwego charakteru kary przewidzianej w umowie kredytu zawartej przez kredytodawcę z konsumentem i zastosowanej w tym orzeczeniu, jeżeli ten sąd krajowy posiada konieczne w tym względzie informacje o stanie prawnym i faktycznym oraz jeżeli zgodnie z krajowymi przepisami proceduralnymi taka ocena może być przezeń dokonana w podobnych postępowaniach prowadzonych na podstawie prawa krajowego.
2) Do danego sądu krajowego należy ustalenie, czy zawarty w umowie kredytu warunek taki jak ten rozpatrywany przezeń i przewidujący, zgodnie z ustaleniami dokonanymi przez ten sąd, nałożenie na tego konsumenta nieproporcjonalnie wysokiej kary, należy, uwzględniając wszelkie okoliczności towarzyszące zawarciu tej umowy, uznać za nieuczciwy w rozumieniu art. 3 i 4 dyrektywy 93/13. Jeśli ma to miejsce, do tego sądu należy wyciągnięcie wszelkich wynikających z tego zgodnie z prawem krajowym konsekwencji w celu zapewnienia, by warunek ten nie był wiążący dla konsumenta.
3) W okolicznościach takich jak rozpatrywane przez sąd krajowy brak zawarcia w badanej umowie kredytu konsumenckiego rocznej rzeczywistej stopy oprocentowania - co jest niezmiernie istotne z punktu widzenia dyrektywy 87/102/EWG z dnia 22 grudnia 1986 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich dotyczących kredytu konsumenckiego zmienionej dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 98/7/WE z dnia 16 lutego 1998 r. - może stanowić decydujący element przeprowadzanej przez sąd krajowy analizy kwestii tego, czy zawarty w umowie kredytu warunek dotyczący jego kosztu, który nie zawiera rocznej rzeczywistej stopy oprocentowania, jest wyrażony prostym i zrozumiałym językiem w rozumieniu art. 4 dyrektywy 93/13. Jeśli sytuacja taka nie zachodzi, sąd krajowy ma prawo, także z urzędu, dokonać oceny, czy przy uwzględnieniu wszelkich okoliczności towarzyszących zawarciu tej umowy, brak zawarcia rocznej rzeczywistej stopy oprocentowania w składającym się na tę umowę kredytu warunku dotyczącym jego kosztu może nadawać temu warunkowi nieuczciwy charakter w rozumieniu art. 3 i 4 dyrektywy 93/13. Mimo to, bez względu na istniejącą możliwość przeprowadzenia oceny tej umowy z punktu widzenia dyrektywy 93/13, wykładni dyrektywy 87/102 należy dokonywać w ten sposób, iż pozwala ona sądowi krajowemu na zastosowanie z urzędu przepisów transponujących do prawa krajowego art. 4 tej ostatniej dyrektywy i stanowiących, że brak zawarcia rocznej rzeczywistej stopy oprocentowania w umowie kredytu konsumenckiego skutkuje tym, iż kredyt ten jest uważany za bezpłatny.
______
(1) Dz.U. C 134 z 22.5.2010.