Sprawa C-73/08: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Cour constitutionnelle (dawniej Cour d'arbitrage) (Belgia) w dniu 22 lutego 2008 r. - Nicolas Bressol i in., Céline Chaverot i in. przeciwko Gouvernement de la Communauté française.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2008.116.10/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 9 maja 2008 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Cour constitutionnelle (dawniej Cour d'arbitrage) (Belgia) w dniu 22 lutego 2008 r. - Nicolas Bressol i in., Céline Chaverot i in. przeciwko Gouvernement de la Communauté française

(Sprawa C-73/08)

(2008/C 116/17)

(Dz.U.UE C z dnia 9 maja 2008 r.)

Język postępowania: francuski

Sąd krajowy

Cour constitutionnelle (trybunał konstytucyjny) [dawniej Cour d'arbitrage (sąd arbitrażowy)]

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: Nicolas Bressol i in., Céline Chaverot i in.

Strona pozwana: Gouvernement de la Communauté française

Pytania prejudycjalne

1) Czy art. 12 akapit pierwszy i art. 18 ust. 1 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską w związku z art. 149 ust. 1 i 2 tiret drugie oraz art. 150 ust. 2 tiret trzecie tego traktatu należy interpretować w taki sposób, że wymienione postanowienia zakazują autonomicznej wspólnocie państwa członkowskiego właściwej do spraw szkolnictwa wyższego, która musi sprostać napływowi studentów z sąsiedniego państwa członkowskiego pragnących studiować na kilku kierunkach o charakterze medycznym, finansowanych głównie ze środków publicznych, przy czym sytuacja ta wynika z restrykcyjnej polityki prowadzonej we wspomnianym państwie sąsiedzkim, podjęcia działań określonych w dekrecie Wspólnoty Francuskiej w dnia 16 czerwca 2006 r. regulującym liczbę studentów niektórych kierunków na pierwszym etapie kształcenia na poziomie wyższym, jeżeli ta Wspólnota powołuje się na ważne powody dla wykazania, że opisana sytuacja może nadwerężyć finanse publiczne i pogorszyć jakość kształcenia?

2) Czy odpowiedź na pytanie 1 będzie inna, jeżeli Wspólnota wykaże, że w wyniku opisanej sytuacji liczba studentów zamieszkujących we Wspólnocie i uzyskujących dyplom jest zbyt mała, aby zapewnić stałą i dostateczną liczbę wykwalifikowanych pracowników medycznych, a tym samym zagwarantować jakość systemu zdrowia publicznego we Wspólnocie?

3) Czy odpowiedź na pytanie 1 będzie inna, jeżeli ta Wspólnota, biorąc pod uwagę art. 149 akapit pierwszy traktatu i art. 13 ust. 2 lit. c) Międzynarodowego Paktu Praw Gospodarczych, Społecznych i Kulturalnych, który zawiera klauzulę standstill, wybierze rozwiązanie zachowania szerokiego i demokratycznego dostępu do wysokiej jakości kształcenia na

poziomie wyższym dla mieszkańców Wspólnoty?