Sprawa C-729/17: Skarga wniesiona w dniu 22 grudnia 2017 r. - Komisja Europejska / Republika Grecka.
Dz.U.UE.C.2018.83.14/2
Akt nienormatywnySkarga wniesiona w dniu 22 grudnia 2017 r. - Komisja Europejska / Republika Grecka
(Sprawa C-729/17)
(2018/C 083/22)
(Dz.U.UE C z dnia 5 marca 2018 r.)
Strony
Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: E. Tserepa-Lacombe, H. Støvlbæk)
Strona pozwana: Republika Grecka
Żądania strony skarżącej
Komisja Europejska wnosi do Trybunału o:
Zarzuty i główne argumenty
Artykuł 5 ust. 1 ustawy 3898/2010 oraz odnoszący się do niej dekret prezydencki nr 123/2011 stanowią, że instytucje szkoleniowe dla mediatorów muszą mieć wyłącznie formę prawną spółek o celu niezarobkowym, w ich skład muszą wchodzić co najmniej jedna izba adwokacka i jedna izba zawodowa w Grecji oraz mogą one podjąć działalność po uzyskaniu zezwolenia wydanego przez organ, o którym mowa w art. 7 tej ustawy.
Takie ograniczenia odnoszą się zarówno do instytucji, które zamierzają po raz pierwszy podjąć działalność w Grecji, jak i do instytucji, które pragną mieć przedsiębiorstwo dodatkowe w postaci spółki zależnej.
Żadna osoba fizyczna lub prawna inna niż izby adwokackie lub izby zawodowe nie może założyć placówki szkoleniowej dla mediatorów, którzy na podstawie tego szkolenia mogą uczestniczyć w egzaminie w celu poświadczenia kwalifikacji mediatora w Grecji, jeżeli nie zawarła ona umowy z izbą adwokacką lub izbą zawodową tego kraju.
Ponadto każda instytucja, której obecną formą prawną nie jest spółka o celu niezarobkowym, jest zasadniczo pozbawiona możliwości szkolenia kandydatów na mediatorów w zamian za zapłatę opłat wpisowych, którzy to kandydaci mogą uczestniczyć na podstawie tego szkolenia w egzaminie w celu poświadczenia kwalifikacji mediatora w Grecji.
Wreszcie każda instytucja szkoleniowa pochodząca z innego państwa członkowskiego, która jest zainteresowana świadczeniem omawianych usług w zamian za zapłatę opłat wpisowych przez studentów zapisujących się na programy szkoleniowe dla mediatorów, co do zasady nie ma możliwości wejścia na rynek grecki i utworzenia przedsiębiorstwa dodatkowego w postaci spółki zależnej, jeżeli jej obecną formą prawną nie jest spółka o celu niezarobkowym i w ramach wyboru spółki zależnej nie ogranicza się ona do spółek o celu niezarobkowym.
Komisja uważa, że wymienione wyżej przepisy stanowią ograniczenie prawa przedsiębiorczości, które jest przewidziane w art. 49 TFUE i w art. 15 ust. 2 lit. b) i c) dyrektywy 2006/123/WE w sprawie usług na rynku wewnętrznym.
Takie ograniczenie nie wchodzi w zakres wyjątku przewidzianego w art. 51 akapit pierwszy TFUE, ponieważ świadczenie usług szkoleniowych dla mediatorów nie stanowi działalności związanej z państwem, z wykonywaniem władzy publicznej, a w szczególności "z administrowaniem wymiarem sprawiedliwości". Ponadto nie może ono zostać uzasadnione interesem w ochronie jakości usług, która nie pozostaje w żadnym bezpośrednim związku z ograniczeniem formy prawnej instytucji szkoleniowych i posiadania udziału kapitałowego w spółce.
Komisja uważa, że wymogi zawarte w ust. 2 jedynego artykułu w rozdziale A rozporządzenia ministerialnego nr 109088 z dnia 12 grudnia 2011 r., zgodnie z którym poświadczenie wykształcenia mediatora musi potwierdzać metody nauczania, liczbę uczestników, liczbę i kwalifikacje prowadzących szkolenia, procedurę egzaminacyjną i oceny kandydatów oraz sposób, w jaki zostaje zapewniona obiektywność tego postępowania, wykraczają poza to, czego można wymagać do celów dokonania oceny poziomu umiejętności i kwalifikacji zawodowych, jakie powinien posiadać właściciel poświadczenia, i nie pozwalają ocenić prawidłowo kwestii, czy wykształcenie zainteresowanego obejmuje wiadomości i umiejętności, które różnią się istotnie od wiadomości i umiejętności objętych dokumentem potwierdzającym posiadanie kwalifikacji wymaganym w Grecji. Z tych względów wymieniony wyżej przepis jest sprzeczny z art. 13, 14 i 50 oraz z załącznikiem VII do dyrektywy 2005/36/WE.
Ponadto ust. 5 rozdziału A wspomnianego wyżej rozporządzenia ministerialnego nakłada na zagranicznych mediatorów o pełnych kwalifikacjach zawodowych obowiązek wykazania, że mają doświadczenie wynikające z udziału w co najmniej trzech postępowaniach mediacyjnych, zanim ich kwalifikacje zostaną uznane w Grecji, podczas gdy taki wymóg nie jest stawiany mediatorom, którzy uzyskali swoje wykształcenie zawodowe w Grecji. W związku z tym wymieniony wyżej przepis jest sprzeczny z art. 13 dyrektywy 2005/36/WE, który przewiduje, że właściwy organ przyjmującego państwa członkowskiego przyznaje dostęp do tego zawodu na tych samych warunkach co własnym obywatelom wnioskodawcom, którzy otrzymali poświadczenie kompetencji od innego państwa członkowskiego, i narusza zasadę niedyskryminacji przewidzianą w art. 49 TFUE.
© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.