Sprawa C-723/17: Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 26 czerwca 2019 r. - Lies Craeynest i inni v. Brussels Hoofdstedelijk Gewest, Brussels Instituut voor Milieubeheer.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2019.280.4

Akt nienormatywny

Wersja od: 19 sierpnia 2019 r.

Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 26 czerwca 2019 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Nederlandstalige rechtbank van eerste aanleg Brussel - Belgia) - Lies Craeynest i in./Brussels Hoofdstedelijk Gewest, Brussels Instituut voor Milieubeheer

(Sprawa C-723/17) ¹

(Odesłanie prejudycjalne - Dyrektywa 2008/50/WE - Artykuły 6, 7, 13 i 23 - Załącznik III - Ocena jakości powietrza - Kryteria pozwalające na stwierdzenie przekroczenia dopuszczalnych wartości dwutlenku azotu - Pomiary dokonywane w stałych punktach pomiarowych - Wybór odpowiednich miejsc - Interpretacja wartości uzyskanych z pomiarów w punktach pomiarowych - Zobowiązania państw członkowskich - Kontrola sądowa - Stopień kontroli - Uprawnienie do skierowania nakazu)

(2019/C 280/04)

Język postępowania: niderlandzki

(Dz.U.UE C z dnia 19 sierpnia 2019 r.)

Sąd odsyłający

Nederlandstalige rechtbank van eerste aanleg Brussel

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Lies Craeynest, Cristina Lopez Devaux, Frédéric Mertens, Stefan Vandermeulen, Karin De Schepper, Clientearth VZW

Strona pozwana: Brussels Hoofdstedelijk Gewest, Brussels Instituut voor Milieubeheer przy udziale: Belgische Staat

Sentencja

1) Artykuł 4 ust. 3 TUE i art. 19 ust. 1 akapit drugi TUE w związku z art. 288 akapit trzeci TFUE oraz art. 6 i 7 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/50/WE z dnia 21 maja 2008 r. w sprawie jakości powietrza i czystszego powietrza dla Europy należy interpretować w ten sposób, że do sądu krajowego rozpatrującego wniosek jednostek, na które ma bezpośrednio wpływ przekroczenie wartości dopuszczalnych określonych w art. 13 ust. 1 tej dyrektywy, należy sprawdzenie, czy punkt y pomiarowe znajdujące się w danej strefie zostały rozmieszczone zgodnie z kryteriami określonymi w pkt 1 lit. a) sekcji B załącznika III do wspomnianej dyrektywy; jeśli tak nie jest, to sąd ten może stosować wobec właściwych organów krajowych wszelkie niezbędne środki, takie jak nakaz, o ile jest on przewidziany w prawie krajowym, w celu zapewnienia, aby punkt y pomiarowe zostały umieszczone z poszanowaniem tych kryteriów.

2) Artykuł 13 ust. 1 i art. 23 ust. 1 dyrektywy 2008/50 należy interpretować w ten sposób, że do celów stwierdzenia przekroczenia określonej w załączniku XI do tej dyrektywy wartości dopuszczalnej dla średniej obliczanej w okresie roku kalendarzowego wystarczy, by poziom zanieczyszczeń wyższy od tej wartości został stwierdzony w jednym punkcie pomiarowym.

¹ Dz.U. C 104 z 19.3.2018.