Sprawa C-72/12: Gemeinde Altrip, Gebrüder Hört GbR, Willi Schneider v. Land Rheinland-Pfalz (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2014.9.6

Akt nienormatywny
Wersja od: 11 stycznia 2014 r.

Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 7 listopada 2013 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesverwaltungsgericht - Niemcy) - Gemeinde Altrip, Gebrüder Hört GbR, Willi Schneider przeciwko Land Rheinland-Pfalz

(Sprawa C-72/12) 1

(Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Środowisko naturalne - Dyrektywa 85/337/EWG - Ocena skutków wywieranych na środowisko naturalne - Konwencja z Aarhus - Dyrektywa 2003/35/WE - Prawo do wniesienia skargi na decyzję o wydaniu zezwolenia - Stosowanie w czasie - Postępowanie w sprawie zatwierdzenia planu wszczęte przed dniem upływu terminu na dokonanie transpozycji dyrektywy 2003/35/WE - Decyzja wydana po tej dacie - Przesłanki dopuszczalności skargi - Naruszenie prawa - Charakter uchybienia proceduralnego, na który można się powołać - Zakres kontroli)

(2014/C 9/08)

Język postępowania: niemiecki

(Dz.U.UE C z dnia 11 stycznia 2014 r.)

Sąd odsyłający

Bundesverwaltungsgericht

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Gemeinde Altrip, Gebrüder Hört GbR, Willi Schneider

Strona pozwana: Land Rheinland-Pfalz

Przy udziale: Vertreter des Bundesinteresses beim Bundesverwal-tungsgericht

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Bundesverwaltungsgericht Leipzig - Wykładnia art. 6 dyrektywy 2003/35/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 maja 2003 r. przewidującej udział społeczeństwa w odniesieniu do sporządzania niektórych planów i programów w zakresie środowiska oraz zmieniającej w odniesieniu do udziału społeczeństwa i dostępu do wymiaru sprawiedliwości dyrektywy Rady 85/337/EWG i 96/61/WE (Dz.U. L 156, s. 17) oraz art. 10a dyrektywy Rady 85/337/EWG w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko naturalne (Dz.U. L 175, s. 40), w brzmieniu zmienionym dyrektywą 2003/35/WE - Budowa zbiornika retencyjnego - Prawo do wniesienia skargi na decyzję o wydaniu zezwolenia - Stosowanie w czasie - Sytuacja, w której postępowanie w sprawie zatwierdzenia planu zostało wszczęte przed dniem upływu terminu na dokonanie transpozycji dyrektywy 2003/35/WE, a decyzja została wydana po tej dacie

Sentencja

1)
Z uwagi na to, że dyrektywa 2003/35/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 maja 2003 r. przewidująca udział społeczeństwa w odniesieniu do sporządzania niektórych planów i programów w zakresie środowiska oraz zmieniająca w odniesieniu do udziału społeczeństwa i dostępu do wymiaru sprawiedliwości dyrektywy Rady 85/337/EWG i 96/61/WE, którą dodano art. 10a do dyrektywy Rady 85/337/EWG z dnia 27 czerwca 1985 r. w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko naturalne, stanowi, iż powinna być transponowana najpóźniej do dnia 25 czerwca 2005 r., powinna być interpretowana w ten sposób, iż przepisy prawa krajowego przyjęte w celu transpozycji tego artykułu powinny również mieć zastosowanie do administracyjnych postępowań w sprawie wydania zezwolenia, wszczętych przed dniem 25 czerwca 2005 r., jeżeli w ich ramach zezwolenia zostały wydane po tym dniu.
2)
Artykuł 10a dyrektywy 85/337, zmienionej dyrektywą 2003/35, należy interpretować w ten sposób, iż stoi on na przeszkodzie temu, by państwa członkowskie ograniczały stosowanie przepisów transponujących ten artykuł wyłącznie do wypadku, w którym zgodność decyzji z prawem jest kwestionowana z tego względu, że ocena skutków wywieranych na środowisko naturalne nie została przeprowadzona, bez rozszerzenia go na przypadek, w którym taka ocena została przeprowadzona, lecz jest nieprawidłowa.
3)
Artykuł 10a lit. b) dyrektywy 85/337, zmienionej dyrektywą 2003/35, należy interpretować w ten sposób, że nie stoi on na przeszkodzie krajowemu orzecznictwu, które nie uznaje naruszenia prawa w rozumieniu tego artykułu, jeżeli wykazano, iż w świetle okoliczności danej sprawy można oczekiwać, że bez uchybienia proceduralnego, na które powołał się wnoszący środek prawny, zaskarżona decyzja nie miałaby odmiennej treści. Jest to jednak możliwe tylko pod warunkiem, że sąd lub organ, przed którymi toczy się postępowanie, nie nakładają na wnoszącego środek prawny w jakikolwiek sposób ciężaru dowodu w tym zakresie i orzekają, ewentualnie, w świetle dowodów przedstawionych przez inwestora lub właściwe władze i bardziej ogólnie w świetle całości akt sprawy, które im przedłożono, uwzględniając między innymi stopień wagi podnoszonego uchybienia i badając w szczególności w tym kontekście, czy pozbawiło ono zainteresowaną społeczność jednej z gwarancji wprowadzonych, aby umożliwiać tej społeczności, zgodnie z celami dyrektywy 85/337, dostęp do informacji i uprawnienie do uczestniczenia w procesie podejmowania decyzji.
1 Dz.U. C 133 z 5.5.2012.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.