Sprawa C-710/22 P: Odwołanie od wyroku Sądu (pierwsza izba) wydanego w dniu 7 września 2022 r. w sprawie T-642/19, JCDecaux Street Fourniture Belgium/Komisja, wniesione w dniu 17 listopada 2022 r. przez JCDecaux Street Furniture Belgium

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2023.15.31

Akt nienormatywny

Wersja od: 16 stycznia 2023 r.

Odwołanie od wyroku Sądu (pierwsza izba) wydanego w dniu 7 września 2022 r. w sprawie T-642/19, JCDecaux Street Fourniture Belgium/Komisja, wniesione w dniu 17 listopada 2022 r. przez JCDecaux Street Furniture Belgium

(Sprawa C-710/22 P)

Język postępowania: francuski

(2023/C 15/34)

(Dz.U.UE C z dnia 16 stycznia 2023 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: JCDecaux Street Furniture Belgium (przedstawiciele: A. Winckler, M. Malanda, avocats)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska, Clear Channel Belgium

Żądania wnoszącego odwołanie

- Uchylenie wyroku Sądu Unii Europejskiej z dnia 7 września 2022 r. w sprawie T-642/19, JCDecaux Street Furniture Belgium/Komisja;

- uwzględnienie żądań przedstawionych przez JCDecaux w pierwszej instancji oraz stwierdzenie nieważności art. 1 decyzji Komisji Europejskiej C(2019) 4466 z dnia 24 czerwca 2019 r. dotyczącej pomocy państwa SA.33078 (2015/C) (ex 2015/NN) wdrożonej przez Belgię na rzecz JCDecaux Belgium Publicité, w zakresie, w jakim w decyzji tej stwierdzono istnienie niezgodnej z rynkiem wewnętrznym pomocy państwa na rzecz JCDecaux na podstawie umowy z 1984 r., a także art. 2 i 4 wskazanej decyzji, w zakresie, w jakim nakazano w nich odzyskanie tej pomocy od JCDecaux przez państwo belgijskie;

- obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie odwołania JCDecaux podnosi, że Sąd przedstawił w swym wyroku wewnętrznie sprzeczne uzasadnienie oraz naruszył prawo, uznając, że eksploatacja przez JCDecaux określonych nośników reklamowych objętych umową z 1984 r. po upływie terminu ich demontażu stanowi korzyść gospodarczą, a także przeinaczył okoliczności faktyczne, uznając, że utrzymane nośniki reklamowe są objęte postanowieniami umowy z 1999 r., w myśl których należało uiszczać "opłaty z tytułu najmu i podatki".