Sprawa C-71/21: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Sofijski gradski syd (Bułgaria) w dniu 4 lutego 2021 r. - postępowanie karne przeciwko KT.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2021.138.19

Akt nienormatywny
Wersja od: 19 kwietnia 2021 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Sofijski gradski syd (Bułgaria) w dniu 4 lutego 2021 r. - postępowanie karne przeciwko KT
(Sprawa C-71/21)

Język postępowania: bułgarski

(2021/C 138/25)

(Dz.U.UE C z dnia 19 kwietnia 2021 r.)

Sąd odsyłający

Sofijski gradski syd

Strony w postępowaniu głównym

KT

Pytania prejudycjalne

1)
Czy art. 1 ust. 2 i 3 Umowy między Unią Europejską a Republiką Islandii i Królestwem Norwegii w sprawie procedury przekazywania osób pomiędzy państwami członkowskimi Unii Europejskiej a Islandią i Norwegią dopuszczają wydanie nowego nakazu aresztowania dla celów tego samego postępowania karnego wobec osoby, której przekazania odmówiło państwo członkowskie Unii Europejskiej na podstawie art. 1 ust. 3 wspomnianej umowy w związku z art. 6 Traktatu o Unii Europejskiej i art. 8 Europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności?
2)
Czy art. 1 ust. 3 Umowy między Unią Europejską a Republiką Islandii i Królestwem Norwegii w sprawie procedury przekazywania osób pomiędzy państwami członkowskimi Unii Europejskiej a Islandią i Norwegią, art. 21 ust. 1 i art. 67 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, a także art. 6 i art. 45 ust. 1 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej dopuszczają, by państwo członkowskie, do którego skierowano nakaz aresztowania, wydało dla celów tego samego postępowania karnego ponowne rozstrzygnięcie w przedmiocie przekazania tej samej osoby - czego odmówiło już inne państwo członkowskie Unii - jeśli poszukiwana osoba skorzystała z przysługującego jej prawa do swobodnego przemieszczania się i przemieściła się z państwa, w którym odmówiono przekazania, do państwa, do którego skierowano nowy nakaz aresztowania?

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.