Sprawa C-706/17: Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 15 maja 2019 r. AB "Achema", AB "Orlen Lietuva", AB "Lifosa" v. Valstybine kainu ir energetikos kontroles komisija (VKEKK).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2019.255.7

Akt nienormatywny

Wersja od: 29 lipca 2019 r.

Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 15 maja 2019 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas - Litwa) - AB "Achema", AB "Orlen Lietuva", AB "Lifosa"/Valstybinė kainų ir energetikos kontrolės komisija (VKEKK)

(Sprawa C-706/17) ¹

(Odesłanie prejudycjalne - Pomoc państwa - Pojęcie "pomocy przyznawanej przez państwo lub przy użyciu zasobów państwowych" - Środki mające na celu rekompensatę dla dostawców usług użyteczności publicznej w sektorze energii elektrycznej - Pojęcie "pomocy, która wpływa na wymianę handlową między państwami członkowskimi" i "zakłócającej lub grożącej zakłóceniem konkurencji" - Pojęcie "selektywnej korzyści" - Usługa w ogólnym interesie gospodarczym - Rekompensata kosztów związanych z wykonywaniem zobowiązań z zakresu usług publicznych)

Język postępowania: litewski

(2019/C 255/09)

(Dz.U.UE C z dnia 29 lipca 2019 r.)

Sąd odsyłający

Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: AB "Achema", AB "Orlen Lietuva", AB "Lifosa"

Strona pozwana: Valstybinė kainų ir energetikos kontrolės komisija (VKEKK)

przy udziale: Lietuvos Respublikos energetikos ministerija, UAB "Baltpool"

Sentencja

1) Artykuł 107 ust. 1 TFUE należy interpretować w ten sposób, że fundusze przeznaczone na finansowanie systemu usług użyteczności publicznej, takich jak usługi użyteczności publicznej w sektorze energii elektrycznej, stanowią zasoby państwowe w rozumieniu tego postanowienia.

2) Artykuł 107 ust. 1 TFUE należy interpretować w ten sposób, że jeżeli operatorzy sieci dystrybucyjnych i przesyłowych korzystają ze środków przeznaczonych na finansowanie usług użyteczności publicznej w sektorze energii elektrycznej w celu zrekompensowania strat poniesionych w związku z obowiązkiem zakupu energii elektrycznej od niektórych producentów energii elektrycznej po stałej taryfie i jej bilansowania, to taka rekompensata stanowi korzyść w rozumieniu tego przepis u przyznaną producentom energii elektrycznej.

3) Artykuł 107 ust. 1 TFUE należy interpretować w ten sposób, że w sytuacji takiej jak rozpatrywana w postępowaniu głównym fundusze takie jak fundusze przeznaczone dla niektórych dostawców usług użyteczności publicznej w sektorze energii elektrycznej powinny być uważane za przyznające im selektywną korzyść w rozumieniu tego przepisu i za mogące wpływać n a wymianę handlową między państwami członkowskimi.

4) Artykuł 107 ust. 1 TFUE należy interpretować w ten sposób, że interwencja państwa, taka jak system usług użyteczności publicznej w sektorze energii elektrycznej, nie powinna być uważana za rekompensatę stanowiącą wynagrodzenie za świadczenia wykonane przez przedsiębiorstwa będące beneficjentami w celu wykonania zobowiązań z zakresu usług publicznych w rozumieniu wyroku z dnia 24 lipca 2003 r., Altmark Trans i Regierungspräsidium Magdeburg (C-280/00, EU:C:2003:415), chyba że sąd odsyłający stwierdzi, że ta lub inna z usług użyteczności publicznej w sektorze energii elektrycznej rzeczywiści e spełnia cztery przesłanki wymienione w pkt 88-93 tego wyroku.

5) Artykuł 107 ust. 1 TFUE należy interpretować w ten sposób, że interwencję państwa, taką jak system usług użyteczności publicznej w sektorze energii elektrycznej, należy uznać za zakłócającą konkurencję lub grożącą jej zakłóceniem.

¹ Dz.U. C 94 z 12.3.2018.