Sprawa C-683/19: Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 14 października 2021 r. - Viesgo Infraestructuras Energéticas SL v. Administración General del Estado i in.
Dz.U.UE.C.2021.502.4/2
Akt nienormatywnyWyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 14 października 2021 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal Supremo - Hiszpania) - Viesgo Infraestructuras Energéticas SL / Administración General del Estado i in.
(Sprawa C-683/19) 1
Język postępowania: hiszpański
(2021/C 502/06)
(Dz.U.UE C z dnia 13 grudnia 2021 r.)
Sąd odsyłający
Tribunal Supremo
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Viesgo Infraestructuras Energéticas SL
Druga strona postępowania: Administración General del Estado, Iberdrola SA, Naturgy Energy Group SA, dawniej Gas Natural SDG SA, EDP España SAU, dawniej Hidroeléctrica del Cantábrico SA, CIDE Asociación de Distribuidores de Energía Eléctrica, Endesa SA, Agri-Energía SA, Navarro Generación SA, Electra del Cardener SA, Serviliano García SA, Energías de Benasque SL, Candín Energía SL, Cooperativa Eléctrica Benéfica Catralense, Cooperativa Valenciana, Eléctrica Vaquer SA, Hijos de José Bassols SA, Electra Aduriz SA, El Gas SA, Estabanell y Pahisa SA, Electra Caldense SA, Cooperativa Popular de Fluid Electric Camprodón SCCL, Fuciños Rivas SL, Electra del Maestrazgo SA
Sentencja
1) Artykuł 3 ust. 2 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/72/WE z dnia 13 lipca 2009 r. dotyczącej wspólnych zasad rynku wewnętrznego energii elektrycznej i uchylającej dyrektywę 2003/54/WE należy interpretować w ten sposób, że stoi on na przeszkodzie temu, by koszt z tytułu obowiązku użyteczności publicznej, który polega na dostarczaniu energii elektrycznej po obniżonej taryfie niektórym odbiorcom wrażliwym, ponosiły wyłącznie spółki dominujące grup spółek lub, w stosownych przypadkach, spółki, które prowadzą jednocześnie działalność w zakresie wytwarzania, dystrybucji i sprzedaży energii elektrycznej, ponieważ kryterium to, wybrane przez ustawodawcę krajowego w celu dokonania rozróżnienia między spółkami, które muszą ponosić ten koszt, a tymi, które są z niego całkowicie zwolnione, prowadzi do nieuzasadnionej obiektywnie różnicy w traktowaniu różnych spółek działających na tym rynku.
2) Artykuł 3 ust. 2 dyrektywy 2009/72 należy interpretować w ten sposób, że nie stoi on na przeszkodzie temu, by system finansowania obowiązku użyteczności publicznej polegającego na dostarczaniu energii elektrycznej po obniżonej taryfie niektórym odbiorcom wrażliwym został ustanowiony bez ograniczeń czasowych i bez środka kompensującego.