Sprawa C-672/15: postępowanie karne przeciwko Noria Distribution SARL (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2017.202.5

Akt nienormatywny
Wersja od: 26 czerwca 2017 r.

Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 27 kwietnia 2017 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal de grande instance de Perpignan - Francja) - postępowanie karne przeciwko Noria Distribution SARL
(Sprawa C-672/15) 1

(Odesłanie prejudycjalne - Dyrektywa 2002/46/WE - Zbliżenie ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do suplementów żywnościowych - Witaminy i składniki mineralne, które można stosować w produkcji suplementów żywnościowych - Maksymalne ilości - Kompetencja państw członkowskich - Przepisy krajowe ustalające te ilości - Wzajemne uznawanie - Brak - Zasady i kryteria obowiązujące przy ustalaniu maksymalnych ilości)

Język postępowania: francuski

(2017/C 202/07)

(Dz.U.UE C z dnia 26 czerwca 2017 r.)

Sąd odsyłający

Tribunal de grande instance de Perpignan

Strona w postępowaniu karnym przed sądem krajowym

Noria Distribution SARL

przy udziale: Procureur de la République, Union fédérale des consommateurs des P.O (Que choisir)

Sentencja

1)
Przepisy dyrektywy 2002/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 10 czerwca 2002 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do suplementów żywnościowych oraz postanowienia traktatu FUE dotyczące swobodnego przepływu towarów należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwiają się one przepisom państwa członkowskiego, takim jak te będące przedmiotem postępowania głównego, które nie przewidują procedury dotyczącej wprowadzenia na rynek tego państwa członkowskiego suplementów żywnościowych, w których zawartość substancji odżywczych przekracza maksymalne dzienne dawki określone przez te przepisy, a które są legalnie produkowane lub sprzedawane w innym państwie członkowskim.
2)
Przepisy dyrektywy 2002/46 oraz traktatu FUE dotyczące swobodnego przepływu towarów należy interpretować w ten sposób, iż maksymalne ilości, o których mowa w art. 5 tej dyrektywy, muszą być ustalane indywidualnie i przy uwzględnieniu wszystkich kryteriów określonych w owym art. 5 ust. 1 i 2, w szczególności górnych granic bezpieczeństwa dla danych substancji odżywczych, po dokonaniu pogłębionej oceny naukowej ryzyka dla zdrowia publicznego, opartej na nie na względach ogólnych lub hipotetycznych, lecz na właściwych danych naukowych. Do sądu odsyłającego należy dokonanie oceny, czy metoda ustalania tych ilości analizowanych w postępowaniu głównym odpowiada tym wymogom.
3)
Przepisy dyrektywy 2002/46 oraz postanowienia traktatu FUE dotyczące swobodnego przepływu towarów należy interpretować w ten sposób, iż stoją one na przeszkodzie temu, aby przewidziana w art. 5 ust. 1 lit. a) tej dyrektywy naukowa ocena ryzyka, która powinna poprzedzać ustalenie górnych granic bezpieczeństwa podlegających uwzględnieniu w szczególności w celu ustalenia maksymalnych ilości, o których mowa w tym art. 5, była dokonywana wyłącznie na podstawie krajowych opinii naukowych, podczas gdy w momencie przyjęcia analizowanego środka dostępne są również najnowsze międzynarodowe opinie naukowe przewidujące możliwość ustalenia wyższych progów.
1 Dz.U. C 90 z 7.3.2016.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.