Sprawa C-671/18: Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 5 grudnia 2019 r. - postępowanie wszczęte przez Centraal Justitieel Incassobureau, Ministerie van Veiligheid en Justitie.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2020.36.13/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 3 lutego 2020 r.

Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 5 grudnia 2019 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Sąd Rejonowy w Chełmnie - Polska) - postępowanie wszczęte przez Centraal Justitieel Incassobureau, Ministerie van Veiligheid en Justitie (CJIB)

(Sprawa C-671/18) ¹

(Odesłanie prejudycjalne - Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości - Współpraca wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych - Wzajemne uznawanie - Kary o charakterze pieniężnym - Podstawy odmowy uznania lub wykonania - Decyzja ramowa 2005/214/WSiSW - Decyzja organu wydającego państwa członkowskiego podjęta w oparciu o dane dotyczące rejestracji pojazdu - Zapoznanie się przez zainteresowanego z sankcjami i trybami postępowania odwoławczego - Prawo do skutecznej ochrony sądowej)

Język postępowania: polski

(2020/C 36/17)

(Dz.U.UE C z dnia 3 lutego 2020 r.)

Sąd odsyłający

Sąd Rejonowy w Chełmnie

Strony w postępowaniu głównym

Strona wszczynająca postępowanie: Centraal Justitieel Incassobureau, Ministerie van Veiligheid en Justitie (CJIB) Przy udziale: Z.P., Prokuratura Rejonowa w Chełmnie

Sentencja

1) Artykuł 7 ust. 2 lit. g) i art. 20 ust. 3 decyzji ramowej Rady 2005/214/WSiSW z dnia 24 lutego 2005 r. w sprawie stosowania zasady wzajemnego uznawania do kar o charakterze pieniężnym, zmienionej decyzją ramową Rady 2009/299/WSiSW z dnia 26 lutego 2009 r., należy interpretować w ten sposób, że jeśli orzeczenie nakładające karę o charakterze pieniężnym notyfikowano zgodnie z ustawodawstwem krajowym wydającego państwa członkowskiego, ze wskazaniem prawa do wniesienia skargi i terminu do jej wniesienia, to organ wykonującego państwa członkowskiego nie może odmówić uznania i wykonania tego orzeczenia, o ile termin na wniesienie przez zainteresowanego skargi na to orzeczenie był wystarczający, co powinien zbadać sąd odsyłający, oraz że w tym względzie jest bez znaczenia fakt, iż postępowanie w sprawie nałożenia przedmiotowej kary pieniężnej ma charakter administracyjny.

2) Artykuł 20 ust. 3 decyzji ramowej 2005/214, zmienionej decyzją ramową 2009/299, należy interpretować w ten sposób, że właściwy organ wykonującego państwa członkowskiego nie może odmówić uznania i wykonania orzeczenia nakładającego karę o charakterze pieniężnym w związku z wykroczeniami drogowymi, jeżeli taka kara została nałożona na osobę, na której nazwisko zarejestrowany jest przedmiotowy pojazd, w oparciu o domniemanie odpowiedzialności przewidziane w ustawodawstwie krajowym wydającego państwa członkowskiego, o ile domniemanie to może zostać obalone.

¹ Dz.U. C 65 z 18.2.2019.